Bal köpüğü

Bitsin artık. Bütünleştiğin bir yazarla sevişmeni hatırlıyorum. Bu acıların en büyüğü ve en kutsanmış tarafı benim için...

yazı resimYZ

Kendimle başa çıkamayacağımı anladığım da çıktın karşıma. Kurmaya cesaret edemediğim cümlelerin, bir haftalık araya sıkışmış boşlukta, tozlanmış tatil heyecanı içerisinde kaybolup gitmesini beklemeden. Sürekli bir beraberliğin anlamsızlığı yansıyordu yüzünden. Okumakta hiç zorluk çekmediğin, orjinal olmayan baskısı ile eskiyen bir sevdanın takipçisiydi yüreğin. Ben yüreğini ilk kez sevmemiştim.

Aklıma ne gelirse yazarım diye düşünüyordum. Hiçbir satır'a, hiçbir imla'ya dikkat etmeden ve hatta hiç okumadan anlamsız kelimeleri. Aşk sürekli bir tedirginlik bırakıyordu içimizde. Hayatın boşluğunu bile bile vazgeçmiyorduk hayallerimizden.
Seni öldürmeyi bile beceremedim.

Yaşamadan yazamıyorsun işte. Mutlaka bir tarafından saplanman gerek bu çamur'a. Bu hayata mutlaka, birkez de olsa yaslanman gerek. Hayatın kanunu değil bu. Bütün bu yanlışların, kendini temize çekme çalışması. Halbuki, paylaşılan cesur maceraların, kendi yüreğinde sıkışıp kalan hatıralarına dair birşey kalmayacak elinde. Öyleyse neden hala daha hatıralarla didinip duruyoruz. Bu açlığı kapatacak bir doyuma asla ulaşamıyoruz hiçbir zaman.

Hep düşünürken, uyurken çıkıp geliyorsun karşıma. Bir de yazmaya çalışırken sende boğulan yanlarımı. Birdenbire yüzünün soğukluğu vuruyor odanın ışığına. Uzun süredir arayacağını ummadığım bir dostumun telefonunda bile, senin nefesini hissediyorum dudaklarımda. Öyle uzun ki geçmeyen gecenin yalnızlığı. Yalnızlığı bile senden çok seviyorum.

Bitsin artık. Bütünleştiğin bir yazarla sevişmeni hatırlıyorum. Bu acıların en büyüğü ve en kutsanmış tarafı benim için. Hep öyle olsun demekle geçiyor zaman. Benim yerime bile, içimdekileri sana açıkça anlatabilmem için, daha uzun cümleler kurmam gerektiğine karar veriyorsun.

Şimdi bilinçaltına, sinsi bir hastalık gibi yerleştirilen, kendimle hesaplaşıyorum. Gözlerinde buğulanan akşamların rengi var. Hasretlerin taş duvarlarla örüldüğü, o hiç sevmediğim renksizliğin, Bal köpüğü.

Umurunda olmasın, iyileşiyorum yakında. Bu sıfırdan başlamak gibi birşey benim için hayat adına. Ama, asla sıfırdan başlamak gibi bir niyetim olmayacak. Çünkü, geometrik duygularla, sen başka zamanların hayalisin. Ben içimde saklananlarla, bir tek seni öldürmeyi beceremedim.

Buna yanıyorum.

Başa Dön