Bak gördün mü? yine stres atışlardayım.
Atışlarımı yaptım ve yine karavanaya saplandım..
Bildiklerimden haberdarım,
Bilmediklerimden haber aldım.
Habersiz kaldığım günlerde yollara atandım..
Yanından geçtim birçok ağacın, kuşların...
Ve şahit oldum, bezginleşmekteydi gözyaşlarım.
Bekleyişlerden sıkıldım.
Sıkıyordu artık ağlamaklı dakikalarım..
Düşündüm de! ben nadiren ağlarım
Aslında kolay, saklanmak ardına gözyaşlarının!
Acımıyor canım; acımıyorum, acıtmıyorum, acınmıyorum..
Süzülmektesin! ve çizdi rotasını gözlerim.
Yok ki kaçışın, tutulmakta tüm çıkışların!
Ne istediğine inanınmalısın!
Velhasıl beni de inandırmalısın..
Yolunda attığın her adım,
Seni başarıya mı götürür? sanmam..
Sandıklarım kadarım.. hiç kadarım...
Kimbilir? belki de bir hiç uğrunda yaşarım!
Dallardan düşüşteyim.
Her gün gördüğüm serçeler gibiyim,
Serçeleştim!
Görüşlerime katıldı gördüklerim,
İki derece genleşti görüşlerim!
Kelime dağarcığımı geliştirdim.
Keskinleştim, bıçak misaliyim.
Ondört yıllık mı mahlukatlığım?
Öğrendim artık, sekize beş kalayım!
Çıkışlardayım uzun zamandır, zamanı kısaltın!
Gelmesin iniş zamanım, değmesin yere ayaklarım..
Ukalâlaştım.. nedense başa çıkamadım..
Gerginleşti kasları dilimin,
Şakalaştım fikirleriyle görüşlerimin..
Her varış bir bitişmiş, sanırım varmak üzereyim!
Bu yarışta sıradanım, belkide başlarken sıradanlaştım..
İplerini saldım ayaklarımın, dizginlerini artık kaçırdım!
Kaçışlardayım, karmakarışıklaşmaktayım..
Çizgiyi geçtim ve hâlâ ayaktayım!
