Travmalar -1

Dörtlükler ve kısa şiirlerden oluşan bu dosyada, ruhsal travmanın izleri ve etkileri yer alıyor. / \*\*\*\*\* / Parmaklarım yorgun / Döndüreli Rus ruletini / Hiç bir Rus bilmeyecek oysa / Kendime kestiğim cehennem biletini /

yazı resim

Hava kapalıymış
Saat mesaiyi gösteriyormuş
Bundan mı, votkanın tatlı gelmesi
ve sigaramın ciğerlere bu denli dost
Hava kapalıymış
Mesai varmış
Öyleyse içelim
Tüm mesailere

***

İçimi şişelere
Şişeleri içime boşaltıyorum
Yinede kimse almıyor beni
Tozlu bakkal rafından
Bir otuz beşlik rakıyı alır gibi

***

Toprağa yağmur
Kanıma alkol yağıyordu
Bulutlardan sıyrılamayan güneş gibi
Yüreğim yaşamamaya direniyordu

***

Kendi yoluma gidiyordum
Tıpkı suya doğru sıçrayan bir kurbağa gibi
Yağmurla mı düştüm toprağa
Cemre gibi -bilmiyorum-
Ne hisseder bir kurbağ
Tam da üzerine basıldığı anda

***

Afrika’daki çocuğun açlık kokan nefesini
Dudaklarına sürüyor, bir Amerikalı kadın
Onun gergin derisinden yapılmış
Ayakkabılar giyiyor bir diğeri
Ve biz Amerika'nın şimdiye dek gördüğü
en büyük müttefiki
Ekmeklerinde yağ olsun diye
20'lik fidanlar gönderiyoruz Afganistana
Kore’deki ağaçların gölgesinde
Bush'a selam duruyoruz

***

Tek oyuncağı "bilmek"ti
birileri bildiğini bileli
Kırıldı oynayan bilekleri

***

Ötesi nedir ?
İnançlıya cennet cehennem
İnançsıza hiçbir şey
Ya nereden başlayacaksın
Üç yanlışın götürdüğü doğru olarak hayata...

***

Şairin parmakları sürçtü herhalde
"Durdurun dünyayı
İnecek var!.." derken
Durdurun dünyayı İNDİRECEKLERİM VAR!...

***

Bağlama teli değil miydi
Her titreyişinde
Düşünde
Alkolü legal kılan bir yerlerinde
Ve bağlama teli
Hayata bağlamayalı seni
Asılmış suretini görürüsün
Bir duvar, bir bağlama teli
Gerisi hiç, bir bağlama sesi

***

Senden sonrakilerin
senden önce olma ihtimaliydi
Senin senden önce ve
ancak senden sonra olması gibi

***

Önce ölmeli belki de insan
sonra doğmalı
Yokluğun başlangıcından
Başlangıcın yokluğuna doğru

***

Parmaklarım yorgun
Döndüreli Rus ruletini
Hiç bir Rus bilmeyecek oysa
Kendime kestiğim cehennem biletini

***

Gidişimi ben keserim biletçi
Dönüşümü ben yakarım
Ve senin ruhun duymadan
Müşteri listesinden
Sessizce ayrılırım

***

"Çıkınca arkadan kapat kapıyı" dedi hayat
Bense yanıma almış yaşamı
Kaçıp gittikçe
Kilitlerim arkamdan kapıları

***

Kafam bozuk diyorum günlerdir
İlaçlar içiyorum
Ve çıkış kapısını göstereli beynim
Ona karşı duruyorum
-nereye kadar-
Bilmiyorum

***

Giriş kapısını unutalı bedenim
Körlemesine gidiyor kapılara elim
Kendimi bulacağım kapıyı açınca
En güzel selamını veriyor ölümüm

***

İçeriyi ben çizerim
Dışarıyı çizdiğim gibi
Kapıları ben koyarım
Ölüm olur kendimi yoklarım
Ve bir çocuğun
Ellerini ısıtmak için sarf ettiği
Sıcak nefeste bulurum

***

Yüreğimden süzebildiğimi
süzebilseydim eğer kalbimden
Gözlerim zorlanmazdı
Bakabilmek için böyle derinden...

***

Uzun havlarda kısa kalan benim
Ağıtlardaki halayım
Anlamsızım
Kaybetmiş sayın

Başa Dön