Saman kağıtta nasıl kayıyorsa çizgi ,
özgürce..
Bilinmezin ışıyan taşları arasında bir yuvarlak ‘O’ harfi..
Bir de düzgün ‘L’,
Yan yana gelince..,
Ne ‘ol’duysa...
‘ol’muştu…
Yokluk, eteklerini sürüyerek çekildi sahneden..
Varlığın çözülen zinciri …zamana aktı..
Gönül körlüğünün gayyalarında bir leyl..
…………………….Bakışları Simsiyahtı..
Buralarda gün, daha doğmadan ölür.
Şediddir sensizliği…
Sensizlik dedik ya
en nazlı ölüm…
Gücün yetiyorsa an be an yaşa..
İstanbul gibi sonsuz ,Ankara gibi zulüm..
Ah elyazım, ruhumun ipek lehçe dökümü..
Dile gel…
Devingen , sarhoş ve berduş sökümü....
Dibi tutmuş hüzünleri ebeda kazıdım... .
…yeter ki göster rüyetin..
bir ol! ile seferber...
….her an
her an…
…………….hazırım…..
Metruk yüzlerde bulur kendini leyl....
Şediddir sessizliği…
Başağrılarım monologların parantezi..
Bana acımadan söven son kurşun gibi......
Şaibeli bir kuşatma..
Gözlerinden apardığım bir kekremsi muamma..
Kutsadıkça çürümüş temrinlerin..
Eril bir kan …ekmeğime..
Yol buldukça…..
Yazgı oklarını
Fırlattım ............'hiç'in tam kursağına...
Yokluk, eteklerini sürüyerek çekildi sahneden..
Varlığın sökülen zinciri …zamana aktı..
Gönül körlüğünün gayyalarında bir leyl..
…………………….Bakışları Simsiyahtı
Tek bir lafzınla biter bu şaibeli kuşatma..
…./……
Bekledim gün kara elini çeksin yakamdan..
kapkara sürme süreyim gözlerine..
dönüşsün gün geceye..
Kehkeşanın ansızın süslediği uykumda...
Işığına tutayım mahpus karanlığımı
Metruk yüzlerde bulur kendini leyl....
Şediddir sessizliği
Buralarda gün, daha doğmadan ölür.
Şediddir sensizliği
