Her şey yoluna girmişti, yağmurlu bir sabah. Gözlerimi açtım, pencereden dışarıya baktım. Bir gariplik vardı. Kollarım gergin değildi ve başım ağrımıyordu o sabah. Çenem sızlamıyordu. Dişlerimi de sıkmamıştım. Dün gece ne olmuştu? İlaçlarımı almamıştım. Doğru ama bu sabah panik halinde uyanmam gerekmez miydi? Emin olmasam da tek açıklaması vardı. Kalbimin atışları hızlandı.. Sanırım iyileşmiştim. Koca bir boşluktu hissettiğim ama yaşayabilirdim bu duyguyla. İlk iş olarak aynanın yanına yapıştırdığım, doktorun numarasının yazdığı post iti alıp buruşturdum ve çöpe attım. Hemen müzik açtım. Bunu kutlamalıydım. Tüm tuzaklarımı kaldırdım ayağımın altından. Kapımın kilidini açtım ağır ağır. Bahar temizliğimi yaptım. Güneş doğdu odama, ruhuma.. Artık daha güzel kokuyordu hava. Ve rüzgâr daha yumuşaktı. Yaz geliyordu. Ben çok heyecanlıydım adım atmaya. Ertesi sabah yine uyandım aynı duygularla. Geçmişti artık. Bitmişti. Bitmez denilen her acı bitiyordu. Tüm yaralar iyileşiyordu. Fakat izleri kalıyordu eğer derinse sıyrıklar.
Aklıma bile gelmediğini, bana attığı mesajda anladım. Neden? Neden iyileşmişken ve iyiyken? Neden atmışken numaraları ve kaldırmışken tuzakları? Şimdi ben nasıl iyileşeceğim? Çok savunmasızım. Ve daha ağır geliyor ağrıları.
-Hey doktor? Bana bunu açıklar mısın? Hani iyileşmiştim artık?
-Pelin hanım anlayamıyorum. Tüm kanser hücresini temizlemiştik. İyi huyluydu kalanlarda.
-İki doz yetmiyor artık. Dozajı arttırın ve nefes alamıyorum. Bana bir şey yapın.
-Daha öncede geçirdiniz bu nöbeti yabancısı değilsiniz. Evet, dozajı arttırmak mantıklı fakat bedeniniz buna ne kadar dayanabilir sizce?
-Ağrılarla yaşamaktansa, halsiz kalmayı tercih ederim.
-Dün akşam ne oldu?
-İçtim ve sevdim.
-Hani almayacaktınız bu hapı?
-Bir şey olmaz demiştiniz.Tekrar başa mı dönüyoruz şimdi?
-Hiç ilerleyememişiz ki
-Yapmayın Doktor Bey bunu bana söylemeyin
-Üzgünüm çarşamba tekrar geliyorsunuz. Bolca sakinlik ve bekleyiş yazıyorum size. Başka erkeklere dokunmayın çok tehlikeli olabilir.
-Peki ben nasıl iyileşeceğim?
-Bekleyeceksiniz. Ve 4 doz yalnızlık alacaksınız.
-Üzgünüm söz veremiyorum.
-Pelin hanım yapmayın siz kaybedersiniz.
-Neyi kazanacağımı bilsem, kaybedeceğimle kıyas yapabilirim.
-Nereye gidiyorsunuz bekleyin.
-Kendi bildiğim yoldan iyileşmeye gidiyorum. Olmazsa geri gelirim. Nasıl olsa iştahla beni bekliyor olursunuz.
-.
