Anladım sanırım. Sanırım Gönülden hürmetlerimle deyip elimi sıkmak istiyor. Aslında tutmazdım elini ama affedilmek istiyor. Kızarmışta. Haydi neyse tutayım elini. Halen bir şeyler anlatıyor ama... Amaaaan bana ne. Elimi bir de bıraksa. Hayda! Yapıştı el
Yaşam bir tiyatro sahnesinin benzeridir. Bazen oyunu zevkle izlersiniz. Beğenirsiniz veya beğenmezsiniz. Müdahale etmek istersiniz.Bazen başarırsınız veya bazen de başaramazsınız. Flaubert gibi yola ayna tutma çabasıdır bazen yazım. Kimi zaman da sis basmış bir yolda ilerleme gayreti. Aslında bunların tümüdür yazmak. Yazmak için yaşamak, yaşamak için yazmak... Beyaz kağıda yol çizmek, insan koymak, duygu vermek... İşte yazarlık... "Düşünüyorum, öyleyse varım."dan öteye: Yazıyorum, öyleyse varım...
İlkokulu Mehmet Akif İÖO, ortaokulu ise Yahya Kemal Beyatlı Lisesi'nde okudum.Liseye kazara Ticaret Meslek Lisesi'nde devam ettim. Hiç olmayan okul bilgim ve iki aylık bir dershane çalışmasıyla Diyarbakır Dicle Üni.Eğt.Fak.Edebiyat Öğretmenliği'ni kazandım. İsteyerek ve severek okudum. 2000 yılında göreve atandım ve halen Edebiyat Öğretmenliği yapmaktayım.
Türkiye
Kağıda duygu yüklemek.
Okunulan her yazım bir şeyler ekler hayatımıza.Severek okuduklarımdan bazıları:Kafka,Dostoyevski,Jack London,Reşat Nuri Güntekin,B. Brecht,Robert Musıl,Elıas Canettı...
.
