Güneş, kızıl boya küpünden çıkarılmış top gibi geniş boşluğun ötesindeki şatonun ardına süzülüyordu. Kavrulmuş toprağın orasında burasında lav hâlinde nehirler akıyor ve tek tük sivri kuleli yapılar ihtişamla dikiliyordu. Terkedilmişliğin kasvetli loşluğunda, siyah duvarlar kızıl güneşin son ışıkları altında âdeta yanıyordu. Ve dahası
Zarif ve yumuşak parmaklarıyla kristal, ince kadehe uzandı. Sandalyesinde daha rahat oturup bacak bacak üstüne attı. Beyaz, sıfır kollu, yakası işlemeli bir gömlek ve bordo, diz üstü bir etek giymişti. Parmak uçlarıyla gerdanlığıyla oynuyor ve giden balıkçı gemisinin etrafına üşüşen martıları izliyordu.
Bir dünyayım kocaman. Atmosferimi koklayamazsın; burada oksijen yok, ağır bir karbondioksit çevremi saran. Gölgemle yer değiştirdim. Karalara bürünmüş bir siluet gibi dolanıyor gölgem sokaklarda ve ben onun yerinde takip ediyorum bir zaman. Bir dünyayım koskocaman; giremezsin sınırlarıma, psikolojik savaş var her mevsimde, taşıyamaz ruhun bu yükü, kaldırmaz. Koca bir okyanusum var içimde, her pisliği içine alabilecek kadar temiz ya da pis miydi daha fazla kirlenemeyecek kadar. Kocaman dalgalarım var içerisinde döne döne savrulduğum, alkol komalarım var içki nehirlerimden kana kana içerken boğulduğum. Doğrularım var dogmalardan beslenen; yanlışlarım var aynı kökten yükselen. Hastalıklarım var, dedim ya, psikolojik. Sanrılarım var. Her gece tanıştığım yabancı insanlarım var ne idiğü belirsiz. Rüyalarım var hep karmaşık anlamsız. Bulanık düşlerim var uykuya yatmadan önce izlediğim. Bir de sen vardın işte düşlerimi bulandıran. Sigaram var her nefeste kendime geldiğim. Kaşım var, gözüm var, kulağım var, burnum var, bir beğenip bir beğenmediğim saçım var -bir de sen vardın beğendiğim-. Bir dünyayım kocaman içine seni sığdıramadığım. Bir dünyayım kocaman ve bir de çevremde dönen ay var hiç yalnız bırakmayan. Sen miydin o dolanan? Komik fıkralarım var anlattığım. Masallarım var çocukluğumdan hatırladığım. Hayallerim var üzerinde dolandığın. Bir dünyayım kocaman anlata anlata bitiremediğim. Kitaplarım var okuyup da bitiremediğim. Şiirlerim var sarhoş ağzımdan dökülen. Eksiltili cümlelerim var mesela seni
Kocaman bir dünyayım boşlukta süzülüp giden. Sorularım var: Ay mısın etrafımda dönen, Güneş misin etrafında döndüğüm? Hangisi? Milyonlarca insan daha var içimde beslenen; milyonlarca ruh her biri farklı. Biri çocuk gülüyor hala, biri büyümüş adam olmuş, biri romantik şiir yazar, bir tanesi gotik kendi kendine kara çalar En çok o içimdeki deliyi seviyorum; umursamaz hiçbir şeyi, sallamaz dünyayı-beni.
Muğla
Lovevcraft, Clark Ashton Smith
