o değil de, / yokluğunda- / yokluğunla dağlanan kalbimin

insanlar. / geçiriyor zamanı, / ellerinde var bir hiç..

acını alır içinden,
yakar küle çevirir..
savurur duman gibi dağıtır..
mutluysan eğer,
izin vermez kendine saklamana

Doğdu, sindi, / Sindirdi, avundu, / Gördünüz mü?

Sevmiş, / Seviyor, / Vazgeçmiş, / Acıyor,

Biz, bizi bitirenlerle varız, / bizi bitirenlerden haberli; / bizi

Ve yaşamanın hakkını vermek hayattaki tek gaye olmalıdır.. Hayata anlam katmak; aksiyonla, hareketle, başarmakla, çabalamakla, paylaşmakla, ilerlemekle olur... Bağlı olduğuna imrenmekten ve sakınmaktan öte layık olmakla olur... Herkesin kendi hayat gayesinin Atatürk'ü olmaya en azından çabalamasıyla olur... Kişinin elindeki değere sahip çıkmaktan ötesine geçmesinin ve bu yolda sonsuzluğa

Bilincin ve kültür seviyesinin vizyon kazanamadığı, bizim gibi aydınlanmasını tamamlama sürecinin emekleme döneminde olan ülkelerde insanların ilgisinin sığılığı sonrasında:
Günlük yaşamda; direk ya da dolaylı yoldan herşeyin maddi, sanatsal yaşamda; herşeyin ucuz-değer/emek/estetik kaygısız, siyasi hayatta ise; herşeyin liderler oligarşisi altında, sistem içi hiyerarşinin getirdiği zincirleme yalama

Parayı vurup köşeyi dönmenin ahlaksal, bilgisel, emeksel hiçbir karşılığının olmadığı; öğrenmenin, kendini geliştirmenin, emekle, iyi niyetle çabalamanın gerizekalılık algılandığı. Tatlı dilin, güler yüzün, anlayışlı olmanın ibnelik; öküzlüğün, kabalığın, iş bitiricilik adına süzme orospuçocuğu gibi davranmanın delikanlılık sayıldığı. İçtenliğin, kalptenliğin, dürüstlüğün mallık; çakallığın, binbir katakulli çevirmenin, kendi çıkarları adına

Sensizliğin mabedinde; / Yokluğunda dağlanan kalbimin, / Yanık kokusudur tütsüm.

Zamanında senin gözlerin zaten tutunmuştu bana, / Kalbimden. / Artık...

Ağrıdan bilemedim, / Randevusuz gittim mekanına.. / Ama saolsun,

Bir şekilde delirmekte olduğumu anladım aylar önce..

İçiyorum, / hisleniyorum, / hislendikçe hissizleşiyorum... /

Hayattaki en acı deneyimler elimizden göz göre göre, ellerimiz ıslakken sabunu tuttuğumuzda yaşadığımız gibi, kayıp giden fırsatların, başarıların, mutlulukların ya da sevgilerin üzerinden gelişiyor..

Derinliklerden yükseliyorum, / Boğazımda şarap mantarı.. / Ve göz kapaklarım

Mutluyum çünkü farkındayım... / Mutsuzum çünkü farkında değil.. / Mutluyum

İnsanlara verdiğimiz ve insanlardan gördüğümüz değeri belirleyen öğeler maddi dünyanın içinden ne kadar olmalıdır? Ben buna olabildiğince az diye cevap veriyorum.. Çünkü hayattan şu ana kadar şunu öğrendim ki elimizde olan tek şey hislerimiz ve düşüncelerimiz.. Bunun dışında kalan herşey hayat izin verdiğince gelişir, oluşur..

Bazen "başka" hissediyorum kendimi, / Bir fotoğrafın üstüne sonradan yapıştırılan etiket misali

Yalnızlığımla başbaşayım / Kalbimin attığı her anda, / Ve her