Türkiye’de medya denince nedense, İstanbul merkezli yayın yapan, gazeteler, televizyonlar akla gelir.
Oysa artık giderek güçlenen yerel medya İstanbul’dan yayın yapan ve “ulusal medya” olarak adlandırılan medya yapılanmasına karşı kafa tutmaya başlamıştır.

Kendimi, demokrasiyi çok seven, seçim dönemlerini bayram kabul eden bir insan olarak tarif edebilirim. Ancak ülkemiz ve özellikle ilimizdeki siyasetin yapmacık, halkı küçümseyen, enayi yerine koyan, halka gerçek manada seçme hakkı tanımayan yapısından da son derece rahatsızım.

Asıl tehlike Cumhuriyet mitinglerinde meydana çıkan Türkiye’nin ulusal, milliyetçi ve Atatürkçü potansiyelidir. Bu potansiyel, Türkiye’nin faşizme direnme gücünü ve olanakları göstermektedir. Bu potansiyelin sindirilmesi AKP açısından esas hedeftir.

AKP’den il, ilçe ya da belde belediye başkanlığını yürüten belediye başkanı tekrar aday olduğunda bir hesaplaşma sürecini de atlatmak durumunda.
Bu süreç için ilk anda aklınıza mevcut belediye yönetiminin kente yaptığı hizmetler ve bu hizmetlerin halkın teveccühünde nasıl bir noktada olacağı gibi bir hesaplaşma gelebilir. ...

Ülkemiz bugün büyük bir kaosun içerisine doğru çekilmekte, hem içeriden hem de dışarıdan yapılan hiyanet ve ihanetlerle bölünme ve parçalanma kıskacına alınmak istenmektedir.
Türkiye coğrafyası bugün bir Sevr sürecinin içindedir. Bu bir gerçekliktir. Gerçekleri görmek ve söylemek ise her Türk bireyinin temel görevidir.

Bizi bizden aldılar, bir başka bizi yüklediler beynimize. Kararsız kalmayı huy edinmiş işletim sistemi yüklü bilgisayara format atar gibi, yeniden formatladılar beynimizi.
Bizi bizden alanlar mıydı suçlu? Yoksa koşulsuz teslimiyete açık olan bizler mi?
Daha mutlu değil miydik tek kanallı televizyon ya da radyo

Beyaz camda haftalardır keyifle izlemekteyim Ata’yı.
Kimisi Ata’yı ticari bir reklam metası yapmanın yanlış olduğunu savundu.
Kimisi reklam filminde anlatılanlardan çok “Aaa… ne kadar da benzetmişler…” yönüyle ilgilendi.
Reklam filminde gül bahçesinde Atatürk ile bir çocuk arasında geçen diyalog yansıtılıyor.

Havada buğum buğum güneş ışıkları ve bahar kokusu var artık.
Ilgınların savruluşunu, dağ kekiklerinin sersemletici kokusunu duyar gibiyim şimdiden.
Yaz mevsiminin özlemi iliklerime kadar titretiyor, göz bebeklerim toprak kokusunu doya doya teneffüs etmek isteyen beynime inat ufuktaki dağlara kayıyor.

İskenderunda donanma askerlerinin nöbet değişimi sırasında gerçekleşen roket saldırısı PKKnın bu güne kadar gerçekleştirdiği şehir merkezinde bulunan askeri birime yapılan ilk saldırıdır. PKK şu ana kadar ya kırsal bölgelerde bulunan savunma zafiyeti olabilecek karakolları ya da şehir merkezlerinde sivil halkı hedef olarak seçmiştir.
Ayrıca İskenderundaki böyle

Bir süredir Türkiye, CHP lideri Deniz Baykal ile aynı partinin milletvekiline ait olduğu öne sürülen kaset skandalıyla çalkalanıyor. Buna çalkalanmak değil siyaset arenasında neredeyse tsunami etkisi yarattı da denilebilir.
Partiyi asla bırakmayacağı sanılan Baykal istifasını verdi. CHP’liler istifa kararı açıklanırken gözyaşına boğuldu. Baykal için gerçek ya

Son günlerde pek çok kişinin, kendisine sorup, bir türlü cevabını bulamadığı sorular zihinleri meşgul ediyor. Çünkü, son yıllarda yaşananlar aklı başında her Türk vatandaşını kaygıya sürükleyecek cinsten problemlerle dolu.

Hayat gün gelir ağır bir yük olur omuzlarımızda.
Yaşamak nefes almaksa eğer, nefesimizin daraldığı yerlerde başlar çaresizliğimiz. Beklenmeyen yolcular girmiş hayatımıza ve sürücüsü olduğumuz hayatımızın yolcusu yapmıştır bizi. Artık kayıp gecelere yalnız başlamanın cesaretinden eser kalmamıştır içimizde. O sizi nereye götürürse gidersiniz. Ölüm bile yeni dinmiş

Bütün umutların tükenmeye başladığı bir dönemde Mustafa Kemal Atatürkün, Türk Milleti için bağımlı yaşamaktansa ölmek daha iyidir diyerek Samsuna çıkması ve bağımsızlık mücadelemizi başlatmasının yıldönümünü yaşıyoruz.
Bir ulusun dirilişinin başladığı 19 Mayısı yaşıyoruz.

Bir açılım meselesidir gidiyor. Kimi Kürt açılımı dedi kimi de Demokratik açılım. Adı ne konursa konsun destekleyenler de karşı çıkanlar da birbirlerine aynı gerekçelerle yükleniyor.
İktidara yakın olanlar muhalif olanlara Ortada bir şey yok. Olmayan bir şeye niçin karşı çıkıyorsunuz? diye hesap soruyor.

Kişisel ve toplumsal körlüğün, sağırlığın ayyuka çıktığı bu çağda en önemli hastalığın duyarsızlık olduğunu düşünüyorum.
İnsan ya da toplum olarak duyarsızlığın temel sebebi neme lazım ya da adam sen de davranışıdır.

Yürekli insanların olmadığı bir şehrin, geleceğe dair planları olamaz. Olsa da bu planlar devam etmekte olan başıboşluğu yağlamaktan başka bir işe yaramaz.
Düşünen ve düşündüğünü de en gerçekçi kelimelerle ifade edebilen bir halk topluluğunun aşamayacağı engel yoktur. Düşünmeyen ve sadece yaşamın estirdiği fırtına ile oradan oraya

Nerede o eski Ramazanlar Ramazan ayı geldiğinde neredeyse herkesin hayıflanarak söylediği bir sözdür bu.
Kimisi genel olarak nostalji yaparak anar eski ramazanları kimisi de ise kaybetmekte olduğumuz değerlere hayıflanır.
Artık klişeleşmiş olan bu lafı her kuşak kullanacak mı acaba? Çünkü babam ve annem kendi

Türkiyede medya denince nedense, İstanbul merkezli yayın yapan, gazeteler, televizyonlar akla gelir.
Oysa artık giderek güçlenen yerel medya İstanbuldan yayın yapan ve ulusal medya olarak adlandırılan medya yapılanmasına karşı kafa tutmaya başlamıştır.

Türkiye'de durmadan eğitimin öneminden, eksikliğinden, şart olduğundan söz ederiz. Annem her zaman "Eğitim cehalet alır, eşeklik baki kalır" derdi. Çok da doğru söylermiş
İnsanlara okuma yazmayı, hesap yapmayı öğretebilirsiniz. Böylelikle cahil kalmazlar ama davranışlarını değiştirebilir misiniz?
Davranışlarımız bize ailemizden geçer. Ailenin değerleri, ebeveynlerin önem

Havada buğum buğum güneş ışıkları ve bahar kokusu var artık.
Ilgınların savruluşunu, dağ kekiklerinin sersemletici kokusunu duyar gibiyim şimdiden.
Yaz mevsiminin özlemi iliklerime kadar titretiyor, göz bebeklerim toprak kokusunu doya doya teneffüs etmek isteyen beynime inat ufuktaki dağlara kayıyor.
Yakıcı bir güneşi