Küf Tutmuş Yokluğun
Küf tutmuş işte yokluğun. Gelsende değiştiremezsin odamın nefesimi kesen nütubetli havasını. Değiştiremezsin bir kenara bırakıp gittiğin
Küf tutmuş işte yokluğun. Gelsende değiştiremezsin odamın nefesimi kesen nütubetli havasını. Değiştiremezsin bir kenara bırakıp gittiğin
![]() / İçimdeki sesler yükselir gece olduğunda / Ve senden
pop
pop
pop
pop
pop
pop