pop

Küf Tutmuş Yokluğun

Küf tutmuş işte yokluğun. Gelsende değiştiremezsin odamın nefesimi kesen nütubetli havasını. Değiştiremezsin bir kenara bırakıp gittiğin

Hoşça Kal

![]() / Aynı paslı makasa bakardı yüzümüz. / Kesmezdi bilirdik.

Sonra...

Ah o tutunulası dallarım. / Ah yokluk gecelerim. / Ölüp

Geceydi

![]() / Geceydi... / Ve iliklerime kadar aşk sancılıyordu..

Başa Dön