Bir Ben ki...
Bir bilinmezliğin içinde kayıp benliğim; parça parça, ruhum, kalbim, bedenim....
Bir bilinmezliğin içinde kayıp benliğim; parça parça, ruhum, kalbim, bedenim....
Esaretin soğuk duvarları hançerledi göğsümün yalnızlığını / Aşklarını kaybetmiş şehirlerde yaşadım ben hep
gel, sen koksun sokaklar yine, bırak baharı şehre, çiçeklerin kokusu toprağı sulasın, sen yanımda ol da gerekirse hiç çiçek açmasın bir daha....
'Yıllar geçmiş, hissettirmeden, sinsice kayıp gitmişler..' Olur ya bazen bu duygu fena yakar içini, yatağın soğukluğu acıtır ya canını hani, işte öyle bir gece yine....
Küçük bi kzıdı oysa, yüreğinde, ruhunda saklı herşey, ama kaybetti küçük kız içindeki sesleri.. aşkı bulamadı, rüzgarı hissedemedi teninde.. duy beni küçük kız, haykırıyorum tüm gücümle, dön hayata..
Sana söylüyorum ey aşık olduğum hayat. Sana yazıyorum bu satırları, hadicevap bul sorularıma..
hayatın tüm anlamsızlıkların içinde bir anlam yakalamanın gerekliliğini anlatan kısa bir yazı...
Bir okyanus saklayın içinizde, sonsuz olsun. Yağmurlar yağdırın üstüne ve nehirlerle hissettirin herkese…
Kayıp bir hayatın içinde can çekişen duygular.. Aşk, sevgi ve gözyaşları.. yalnızlıkla geceleri dost bellemiş yüreğim, tek söz sahibi, kelimelerim, benim sessiz haykırışlarım....
İlkbaharın en güzel ayı bence Nisan, bende bu güzel ayın 5'inde açmışım gözlerimi dünyaya. Belki de kendimi anlatamamaktan başladım yazı yazmaya, bilmiyorum, ama daha küçücüktüm kelimelerle oyunlar oynamaya başladığımda.. Şu an 20 yaşındayım, üniversite öğrencisiyim, İktisat bölümü 3. sınıfta okuyorum. Hayata yazılarımla tutunmaya devam ediyorum....
Böyle devam etmesini umuyorum..
'İZMİR'
Yazılarım sevgiye susamışlığın izlerini taşıyor hep, her yazıda mutlaka bir 'sevgi' anlatılıyor. Ve hayatın içinde var olan herşey...
Okuduğum her yazar bana bişeyler katar. İyi ya da Kötü yorumunu katmadan sadece kelimelerinden bişeyler katabilmek bile kendime anlamsızca okunan milyonlarca yazıya bedel..
????