İçim Titredi, Nefesim Yetmedi!
Bir köşeye büzülmüş şekilde inliyordu / Kimseden habersiz, gözyaşları lekesiz, şevksiz ve bir
Bir köşeye büzülmüş şekilde inliyordu / Kimseden habersiz, gözyaşları lekesiz, şevksiz ve bir
Nefes nefese koşuyordum / O an ve içinde kaybolduğum zaman içinde, her ne
Boynum bükük, / Vicdanım silik bir şekilde / Ve içimden
Karanluğın uzanan kollarından nükseden ve içimi ürperten bir sesle irkilmiştim o an /
Su akar, gün hasretiyle sinemi yakar / Geceler yalnızlığıma hüzünle bakar, hicran yüreğime
Fecrin kuşatan sessizliğinde / Halin ibret bahşeden idrakiyle dalmıştım yine, alıp götüren hasretin
İlk nefesin feyz-i muhabbeti, hali celbeden bir kalbi ayılma ve hakikat-i hesap olunca /
Gün ağarmaya yeni başlamıştı, geceden kalan umutlarıyla / Ne baharlar açmıştı, suskun kalan
Sanki yüreğimin hapisanesindeyim ve çok hisliyim / Hangi duvara baksam, gönlüme sökün eden
Hiçbir zaman şikayet etmesem / Ne gönlümü eğlendirsem ve ne de hevslerime yenilsem
Yüz karası yakarışlarım / Dinmek bilmeyen çığlıklarım, söyle ben aşktan ne anlarım
Ey arkadaş; dur biraz yaklaş / Suallerim olacak sana, ha ne olur biraz
Artık bir kere elveda demiştim / İçim titreyerek / Melalim
Ne kadar çırpınsam / Sabahlara kadar sürgün edilmiş kalbimle çileleri şehre koyulsam
Bir şekilde yazmak istiyordum / Yıllara sari suskunluğumu, vakit gelmişti artık bozmak istiyordum
Sustum artık, hakikate ram olan hal-i mahzunluğumda / Bir bir derledim heveslerimi, zevk-i
Ah çektiren ağıtlar, dinmek bilmeyen acıların yolunda fedayım ben / Çileler deminde meftun
Bilemezsin, belki de bilmek istemezsin / Sen sadece kendi demindesin, heveslerinin derdindesin
Yavaş yavaş ve sessizce boşalıyordu gözyaşları / Kim bilir nerde kalmıştı, hangi hevesin
Sanki han duvarlarıyla konuşuyorum / Bir bir örüllen taşların hikayesine dalıyorum, yaşanmışlığı anıyorum
Düşünmeye hassaten zaman ayıran, naifliği önceleyen, estetiği seven, güzelliklerden şevk alan, gönüllerin deşifresiyle uğraşan, halin dilinden haz alan, aşk için meşkin zaruretine inanan, hilkatin ve aidiyetin serinliğinde yazmaya çalışan bir can.
1957 Kayseri doğumluyum. Bir kamu sektöründe idarecilik yapıyorum. Neyi düşüneceğimi bilmeyi seviyorum. Evliyim.
KAYSERİ
Atmosferde yankı bulan feryadımın ahenk sızısı!
Mehmet Akif Ersoy,Sezai Karakoç,Necip Fazıl Kısakürek, Cemil Meriç
Edep içinde bir paylaşım esasına dayanarak yazan herkes...