Ben Hiç Olamayacağım
kabullenmek bir aşk da yaşanabilecek en acı şey olmalı. öylesine kabullenmiş durumdayım ki ben bu ‘yedek’liği…
kabullenmek bir aşk da yaşanabilecek en acı şey olmalı. öylesine kabullenmiş durumdayım ki ben bu ‘yedek’liği…
Depresyon çocuklardık biz / Mutluluk, elması çürük olan bir elma şekerine benzerdi bizde
gidiyorum biliyorsun. uzun bir yolculuk olacak bu… art arda tebdil-i mekanlar yaşayacağım. seni bırakacağım bu şehre. hiç yaşanmamışlıklarımız olacak bizim. hep eksik bir şeyler kalacak bedenimizde.
insan bazı şeyleri öncen hissediyor sanki. yoksa bu şarkı mutlu günlerimdeyken de canımı böylesine yakamazdı…
elinde bir sepet çilekle çıkıp geldi güneş adam kızın yanına. tam da gözyaşlarını siliyordu kız. silmekten kızarmış burnu , ağlamaktan hafif şişmiş gözleriyle açtı kapıyı adama.
herşeyin suyunu çıkarıp en uçlarda dolaşan bi insansan ve yine doz aşan uçarılıklarla, paranoyalarla, alınganlık ve çekimserlikle büyütüyorsan kendini; nasıl biri olabilrsin ki...böylesin işte...busun sen..yada ben...
kendi seçimim olsa olur muydum ki burada...verilen bir süre varsa tamamlıyorum işte usul usul...sanırım 19 yıl oldu maratona başlayalı.geriye bakmadan hızla koşuyorum, koşuyorum ki yorulayım.yoktu hiç kimse.aslında var gibi görünüyorlardı, yanımda çok yakınımda duyuyordum seslerini beni yürütmeye çalışanların.ama nedense tam bi kaç adım attığım anda bırakıveriyorlardı beni.düşüyordum yine.sonra kaldırılıyor yine düşüyordum sonra yine...böyle kaybettim ya güvenimi herkese...biter bu da bir gün herşey gibi.ve o gün olur benim için büyük gün.
sonuna kadar istanbul...
beni ben yapan şey yine ben...
K. İskender okuyprum bu aralar bolca.
......