Elif Battal

Unutmak mı Seni Ey Sevgili!

Gözyaşlarımın mendili olur mu yar öpüşlerin? Yanaklarımda gezinse ellerin, durulur mu dersin çağlayan yüreğim? Sorgulamalar boşuna... Yanıtı olmazmış düşlerde kalmış dibi tutmuş bekleyişlerin...

Bir Yıldızım... Tuttun Mu Beni?

Yakalandım böyle apansız sana... Sarılmalarında bulurum yüreğime binlerce deva... Yok sayamam kırılmışlıklarımı ama... Senden geliyor şimdi hepsine sevdaya dair sanki binlerce dua... Bir besmele mi lazım artık bize yoksa devamına çekilecek kutsal bir amin midir aşk tadın da ...

Şimdi göğe daldır gözlerini…

Bir Hayalin Kaldı Şimdiler De...

Hasretin debisinde boğulmaya hükümlü, intihara zorladığın, ateşe verilmiş, sayfalar dolusu kadınlığımı; külleriyle sovuryorum denize... Akıntıya kapılan zerreciklerim, belki bir gün bulaşır eline, yüzüne, tenine...

Çeyiz Kutsallığında

Bedenim diz çökerken toprak zemine, ruhumu şad eden nefesin çoktan aldı aklımı, dualarım hayatlandı. Senin cümlelerinle kefeni yırtan duygularım yolunu tuttu sana kanatlandı. Kader sevine dursun bizi geç karşılaştırdığına lakin sen içimde biriktirdiğim ve bekareti bozulmamış aşk inancımın duvağını kaldırıp alnından buselendirensin. Unutma unutama diye, en soğuk kışlar

Başa Dön