Zaman Dilimleri Gözlere İlişir
kızgın bir geceyi noktalıyorum / saçak altı gizlenmişliğinde / gözlerime
kızgın bir geceyi noktalıyorum / saçak altı gizlenmişliğinde / gözlerime
Bahçe duvarının kenarına ekilmiş olan sarmaşık tohumlarının yeşermesini ilgiyle takip ediyorum... Sarmaşık, ne güzel bir bitki değil mi? Ekili bulunduğu alana kollarını yayarak büyüyor. Büyüdüğünde duvar görünmez olacak ve soğukluk yerini yeşil bir duvar halısına bırakacak…
Bakmak ve görmek, görebildiğin ölçüyle sınırlı. Görünen bir serapsa, yapılabilecek çok şey kalmıyor. Bir ışık sızıyorsa eşikten, içeriye girme çabaları o denli kolay…
Babamın sazı alıp eve getirdiği günü hiç unutamam.
Ben sizi o zamanlarda gördüm / Çöl değildi evren /
Gözlerimi açtığımda / Buruşturulmuş kağıtlarda duruyor izi / Geceden kalma
I. / Akarını bulan su / Kurtulur penceresinden
şehirlerin yalnızlığı / haritalarda ölçülen / ne yakın
sesi geliyor / görünüyor gözlerde / oturuyor yuvasına soluğu
yokluğun / onarılmaz / kaybedişleri / susamışken
bir gülüşüne bin ok kırılır / kırılır bu yaysız gecelerde /
bal rengi deniz / ellerimin altında yürüyor / bir kumru
gitmek hiç bu kadar kolay olmamıştı / kal diyebilmenin anlamsızlığı karşısında
yalnızca camlara düşüyor sabahlar / geceden kalan izleri sürüyor /
senin yüzün gökyüzü / karşılıyorum sabahlarını / gecenin koynundan düştükçe
son damla düşer saksının derinliğine / susayan bir yalnızlık ellerine dokunur
ölümü çağırıyor / içiyorum çeşmelerinden / ki ölüm dokunulmazlıktır
Gece ilerlerken yüzüne / Korku pınarlarına saklanır düşleri / Aramıştır
duydum ki; / iki küskün şehir / yolları kesişmiyor.
süzülünce gecenin koynuna / sarılır bir kuş kanadı / örtünür
İnsanın kendisini tanıtabilmesi zor, paylaşılan eserler sonucunda okuyan bunu anlayabilir...
1973 yılında İstanbul'da doğdum. Şiir Hayattır diyerek çıktığım yolculukta şiirler yazmaktayım. Bir bütünün içinde; hayatın sorgulanan yanlarını keşfe çıkmış, yaşadıklarından öğrendiklerini mısralara taşımaya çalışan, yazdıkça nefes alabilen bir şiir yolcusuyum...
İstanbul
Neysem oyum, ne eksik ne fazla...
Emek verilmiş her esere saygım sonsuzdur.
Sürekli olarak okuduğum bir yazar yok.