Bir araba ve kavurucu yaz sıcağı, önü arkası sağı solu bizi ilgilendirmeyen, aslında kendileri de ne olduklarını bilmeyen, birbirlerini tanımayan 4 gencin yolculukları... Ve tekbir noktada birleşiyorlar, bir kokuda...

Bugün geçtiğiniz sokakları düşünün, hepsini birer birer... Sizin geçtiğiniz, geçtiğinizin farkında bile olmadığınız kimi zaman, tüm sokaklarda yürüyen tüm insanlarla bir bağınız var aslında... O sokakta, size çarpan kişiyi düşündünüz mü hiç, yüzüne baktınızmı? Belki o sizin iş arkadaşınız olacak birgün, belki sevgiliniz, belki katiliniz, belki de kurbanınız...

Adı olmayan birinin adı bilinmeyen bir hastalığı, yaralayıcı, yıkıcı... Duyguları neredeyse çökmüş nesneler yerine geçmiş onların. Ve kendine ait bir dil oluşturmuş nesnelerle, zaman zaman kafa karıştırıcı zaman zaman şaşırtıcı bir hastanın kişisiz, olay örgüsüz,nedensiz öyküsü...

Üç maymunculuk oynamayı çok iyi bilen bir çocuk, herkesin duymadığı sandığı şeyleri yutan hayal çağında küçük bir beden... Ve ölüm hiç tanımadığı bir yolla ulaşıyor ona, ölüm gemisi yolcularından dedesi... Kalkış saati belli değil, nerede duracağı hiç değil. Ölüm arkasında bıraktıklarıyla kabarık bir deniz gibi, dalgalar gibi, çocukluğun