Şehirlere de Aşık Olunurmuş Hesapsızca / İzmir'im Özlemim Sana...

yazı resimYZ

ŞEHİRLERE DE AŞIK OLUNURMUŞ HESAPSIZCA

Gece 23.00 de sancılı
Şehrimde vapurlar kavuşmalara ayarlı,
Karşıyaka’nın 35.5 undan aşka sevdalı sevdalıları
Alsancak’ ta tam 35 e ulaştırıyor olmalı…
Oysa ben yitik,
Oysa ben kayıp
Oysa ben kimsesiz bir şehirde
Bir damla şarap koymadan ağzıma
Sarhoşum bir şehre aşık olup
Sınırlarıma sürgün edilmenin incecik çizgisinde…
Bir beden savruluyor her gece düşlerinde
Denizsiz bir şehirde dalgalı hayallerde…

Ah İzmir’im…
Bir şehre aşık olmanın en dipsiz derinliğindeyim…
Bilirim aşkım karşılıksız değil,
Göztepe’ deki salaş çay bahçesi yolumu gözlemiştir bugün,
Fincanda buz gibi olmuştur çayım,
Sahildeki üstü yazılı duvarlar beklemiştir beni,
Oturup dalgaların köpükleriyle dertleşmemi…
Olmuyor be aşık olduğum şehir
Sensiz olmuyor…
Uçsuz bucaksız ormanlarda kayboldum bugün,
Mavi ladinlerin kozalaklarına anlattım özlemimi anlamadı,
Yosun kokusunaydı ciğerlerimin özlemi,
Yeşilin güzelliği maviyle yarışamadı…
Tuzlu benim toprağımın suyu,
Göllerle kanamadı…

Bir yer kanıyor hep içimde ince bir sızıyla,
Direksiyondaki ellerim 35 derken,
Gözlerim yalanlıyor yüreğimi
06’yı görünce her kilometrede
Yitirmek istiyorum sayılara dair tüm bildiklerimi…

Nedensiz gülmeyi özledim be şehrim,
Sanki herkesi tanırmış gibi hissetmeyi
Hani dokunsam ilk gördüğüm insana
Gözlerinde dostluğu okuyabilmeyi…
Yabancıyım bilmediğim bir evrende sanki
Başka bir dünyadan gelmiş sanıyorum bazen kendimi
Ah be toprağım
Ah be aşkım
Sana alışınca ne zormuş sınırların dışında gülebilmek,
Ne kadar zormuş ait olmadığın bir yerde anıdan anıya sürüklenmek
Ne zormuş
Bir şehre aşık olup
Aşkına sürgün kalabilmek…

Gecenin bir yüzünde sen
Bir yüzünde ben
Aramızda kilometreler
Sokaklarında uyut beni
Ninniler söyle poyrazınla, lodosunla…
Doyur beni sana…
Terk ederken seni lanet olası bir yaz sabahında,
Biliyordum ki büyük parçamı sakladın şafağında…
Öksüzüm,
Yetimim denizsiz bir şehrin dolunayla bile aydınlanmayan karanlığında…
Sarıl sımsıkı sarıl bana aşkın şehri,
Şehrimin aşkı
Mavisiz kaldım, susuz kaldım
Denizsiz bir şehrin kayıp akşamında…
Aşk bunun adı
Şehirlere de aşık olunurmuş hesapsızca
Doğduğum topraklara aidim ben anladım
İhanetler haram yüreğime,
Yangınım sana bu gece İzmir’im
Yakamozlarından çalamadığım ışığı
Dalgalarından yakalayamadığım tuzu
Birkaç damla gözyaşıyla değdirdin tenime
İyi uykular aşık olduğum şehir
Bensizken uyku giriyorsa gözüne…

Başa Dön