Gün
Karanlığı bırakıp giderken,
Çaresizliğin
Zafer çığlıkları yükselir
Bu kentten.
Bu kent ki
Hiç sebepsiz terkedilişin
Tek şahidi.
Koynunda saklar beni.
Akşam,
Olanca hızıyla çıkagelir.
Yanında yalnızlık,
Çözülemeyen sır.
Dertlerimle gecelerimi,
Birbiri ardına düğümlerim.
Dayanamaz,
Onlarla patlar duygularım.
Uykusuz geceler,
Ne kadar da beni sever.
Tutamam
Tavanda oynamaya başlar
Anılar,
Üçer beşer.
Dağılır her tarafım
Ayrı yönlere.
Ortada kalmıştır
Sevgi dolu yüreğim.
Boğuşarak,
Yaşam savaşı verir
Sensizliğinle......
