İnsanları anlamak, çözmek o kadar zor ki, onlarla bir şeyleri paylaşmak, yaşamak; çünkü bazen ya anlamak istemezler, ya da gerçekten anlamazlar.
Ama çok çabuk yargılar ve hemen anında akıllarına ilk gelen şeyi söylerler, ağızlarından çıkana dikkat etmeden. Karşılarındakinin ne kadar incinebileceğin düşünmeden.
Hepimiz biraz benciliz belki;ama bazı insanlar var ki bırakın bencilliği yaşama amaçları sadece başkaları içindir. Hep kendilerinden insanlar için güzel olan şeyleri vermeye çalışırken kendilerini unuturlar. Ama hiçbir zaman başkaları tarafından anlaşılmazlar; Çünkü olanlar daima insanlar için çözümsüzdürler ve hiçbir zaman sorunlu olamazlar, onlar sadece etraflarına mutluluk vermek için vardırlar ve sürekli olarak gülmeleri gerekir.
Bir gün bir yere geldiklerinde kendilerine bir şey kalmadığını görürler ve çevrelerinde kendilerine bir damla huzur, mutluluk ya da cesaret verecek birini ararlar. Ama yoktur! Ya da olanlar bunu ona konduramazlar!
İşte onun için insanlara bir şeyler verirken kendinize de biraz bir şeyler ayırmayı unutmayın dünler tükendi. Gerçekler geçti bugünleri iyi kötü yaşıyoruz. Ama bu günlerin yarınları da var. İyi düşünün yarın için bir damla umut ayırın! Acele edin yarına ne kaldı ki...
Gün bitiyor.
