İçimdeki tarifi imkansızlığı tarif edebilmemin mümkünatı yok
Ne sen beni anlayabilirsinnede ben seniAnlayabildiğim tek şey bu!!!!!!
Biliyorum ki küskünsün bana ve benimle birlikte yaşama..hayatave biliyorum ki bu günlerde gözlerine gece yarılarına kadar merhaba demiyorsa uyku, ve sabahlara ruhunun dinginliğinde günaydın diyemiyorsan, ve içini tutuyorsa bu buruklukla birlikte koşar adım gelen umutsuzluk, sebebi benim.Olmak istemediğim ben
En son ne zaman görmüştüm seni? En son ne zaman, ne zaman üzmüştüm seni? Ve en hangi o zamanda beni görmenin sana acı verdiğini anlamış ve bizli zamanları sessizliğe gömmeye karar vermiştim. Bir ay mı? Bir yıl mı? Asırlar mı oldu bilmiyorumBildiğim tek şey, anladığım tek şey oldu. İçimdeki tarifi imkansızlığı tarif edemiyorum.
Elim kaçıncı kez telefona gitti bu son birkaç gün içinde belki de sayısını unuttum. Seni aramayı ve sesini duymayı ve bundan da ve her şeyden de öte ne yaptığını, nasıl olduğunu bilip içimdeki bu senin için kaygılanma duygusunu bertaraf etmeyi nasıl istiyorum bilemezsin. Bu sabah nasıl uyandığını bilmeyi, Bu gün nerelere çalıştığını, kimlere günaydın dediğini, üzgün müsün? Mutlu musun? ne hissediyorsun yaşamdan yana bu günlerde bilmeyi.bel ki de hepsi beklide her şey
Benim senin beni dinlemene, senin beni anlamana, senin hiçbir şey söylemeden sussan dahi beni anladığını hissettirmeneBenim senin yanındayken hiçbir şey düşünmüyor olmama..kafamın karışıklığını unutuyor olmamasenin yanındayken bulduğum huzura ihtiyacım var..hem de çokhem de bilmediğin hem de anlayamayacağın kadar çok.
Sonrasıpeki ya sonrasıSen benim gözlerimin içine baktığında, ne kadar farkında olmadığımı sansan da, söylemesen de, sen benim gözlerimin içine baktığında ve sorduğunu anladığımda sonra. Peki ya sonra- bense cevabını veremediğimde, bense hiçbir şey söyleyemediğimde.
Sen gideceksin ve dönmeyeceksinBense sebep olduklarım adına bir gün değil, bir ay değil, bir yıl değil ömrümce üzüleceğim
