Karanlıkta bütün cizgiler dağınıktı.
Elle oluşturulmuştu
Duvarlar,
Parkeler,
Elektrik direkleri.
Kablolu hayatlardı
İçimizde parlayan
Sinyaller,
Antenler,
Algılar.
Silik bahçenin, soluk yüzünde
Titreyen ağaçtı,
Yapraktı,
Damardı,
Solgun,akışkan
Bu yer yüzü kalabalığı
Kaybederdi gülüşlerden
Tüm sevgileri.
Sevgiler duaya muhtaçtı.
