1-
vuslat ki almış başını
-saklamış-
ceylanca koşar içimde
yalnız...
sendeleyen günlere tökezliyorum
ayyaş ruhların aygın korkuları saçılıyor soluğuma
nefes nefes hançerleniyorum
kin büyümez topraklarda hınç biçmek için yaşanmaz!
sözü namus gerçeğin
ve imbiğinden akarken hayatın hırçın kaygılar
yeni yetme hevesleri oynaştırırım kendimle
yoksa aklımda değil kuşatmalar,tan vakitleri...
serebrina,
kutlu günleri soyun varlığına
kıyma sesi gür çocukların avluda ağlayışlarına!
toz koparan sahillerde yüzmek değil bizimkisi
ve bilmem kaçıncı arayışım sevdayı bileklerinin cesaretinde...
yalnız bir adamın düşünmüşlüğü değil elbet çoğu/l cümlelerin hitabı!
konuşkan kırlangıçları yedirdim yüreğine
-serebrina-
/varlığının tümseklerinde günbatımlarına doyamadığım/
kızgın suratları kanatma
kulağına fısıldarken gökyüzü
sayfaların tutanaksız hapsinde kıyıldım >>
2-
serebrina,
kıyamet kadar okşandı tenimde yalnızlık
öksürüğe tutulan fırtınaları beynime çeldiremedim
-yapamadım-
sesinde dağlara ürktüğüm boynumu büktüm
/üzdüm kendimi serebrina/
ve kendime üzüldüm
taş kokulu çiğdemler yeşerttim geceleri
gözlerine boyadım güneşi
/yettin serebrina/
-bir bakışın yetti cenneti yeşertmeye-
3-
önce cennete çöktüm dizlerimi
/bir adımlık kapılardan geçemedim serebrina/
... ve bin adımda kuşatıldı etrafım
kimseye soyunmadım kendimi
ki zıddıydı
cennetin yokluğu cehennemin varlığına
önce boynumu verdim
önce boyumu
damarlarımdan yitmedin
yitirmedim seni serebrina!
4-
tümseklerine erişemiyor kıyıdaki güneşler
ah serebrina
/ışık olmalısın kökü yalnızlığa bürünmüş sancılarıma!/
bilirim yetişemezsin and içmeleri bırakıp ağlamalara
-nalan durgunluklar bana yaraşır-
kanamadıkça gözlerim
bakamam suretinde gizlenene
5-
geceye kendini bağıran kuşatmaların yoksunluğunu
tenimin soluğuna sıkıştırdım
-ki durgunluklara soluyan bir ben daha olamazdım-
serebrina
sensiz miyim günlerdir
senli olanları kendime hapsettim
göğsü ekmek kokulu çocuklar
gözlerine sustular utançtan
/ah yüreği kan çanağı serebrina/
ağlamak ki böylesi kalpten...
bir buluşmayı destanlaştıran sesinle
oku adımı kutsal kitapların satırlarından
ki dinlensin fırtınalar eşiğinde gecenin
gökyüzü fısıldıyor serebrina
gökyüzü hiç susmuyor
6-
bitilmez tümcelerin hesabındayım
satır satır içime işleniyor bakışların
bir ölçsek seninle kaf dağını
bir ölçsek...
seğirtken bir sabuklanma olsaydın
dilim berceste dokumazdı sesini
/ve bulamazdık serebrina /
alnımızdaki yazıların dikiş izlerini
] ]
