Pazar yerinde kurulur şenlik,
Donuk yatagında sevgisiz ölenlere hiç aldırmaz.
Tezgahlarda renk renk kumaşlar,perdelik tüller çagırır insanları..
Ölüm olmayan renklerine katar varlığı..
Kucaklarında bebekleri tezgahlara üşüşen kadınların arasından süzüldüm ..
Sarmaş dolaş olmuş tüller ,renk renk desenler..
Bu gökkuşağına karıştım..bulaştım....
Ve çektim bir ucundan en renklisini…
Buz gibi nefesi kanattı elimi…
Ölüm bu..en altta kalan kumaşın deseni..
Sıcak kanımla tüm kumaşlar kırmızı şimdi..