Seni severek sevmeyi öğrendim... Seni severek sabrın önemini kavradım... ama sabrederken yitip giden zamana seni kaptırdım...
Seni sevmekten hiçbir zaman yorulamayacak bu yürek... ve hiçbir zaman vazgeçemez sevmekten... Ama taşıyamıyor istenmeden isteyebilmenin getirdiği sorumlulukları... ve vazgeçiyor senden...
Sevgin her zaman taze... ve hep en değerli yerimde... Buna rağmen senden vazgeçirdin beni... Biliyordun, söylemiştim daha bekleyemeyeceğimi...
Hep derdim "Sevmekten yorulanlar hiç sevmemiş olanlardır" ... Sakın sevmekten yorulduğumu zannetme.. Sadece giderken anılarımı da alıyorum yanıma ve kaçıyorum senden de duygularımdan da sonu olmayan yollarda...
Ne kadar da saf ve temizim halen, değil mi? Seni sevdiğimi hala söyleyebiliyorum gurur duyarak sevgimi öfkelere karıştırmadan... Unutma; hep en değerlimsin... Ve başkasının kollarında da olsan benimsin, sen benim BEN dediğim yüreğimsin...
