Yine gözlerimi açtım,
Umut penceremde sen vardın.
Hayalimde sen,
Ziyana uğramış gönlümün anahtarıydın.
Gönlümü sen açacaktın.
Bedenimde sen,
Bazen oluk oluk gözyaşım oldun.
Bazen ise damarımdaki kandın.
Sen benim aşk-ı azamım,
Afet-i cihanımdın.
Bense ne yaptım ?
Kapı dururken penceremi kapattım.
Zira sen gelmemeliydin,
Kilitli kalmalıydı yüreğim
Fakat sen benim hep umudum,
Hep filizlenen ama serpilemeyenimdin.
Sen benim hayattaki tek çıkarımdın.
Sen yüreğimde hep vardın,
Ama yok olmalıydın.
Ben,bense artık gözlerimi sımsıkı kapamalıydım..
