Gecenin ıssızlığında yürürken sensizliğimle bir başıma
İçimde vazgeçilmez bir korku ,adını unutmak koydum
Her köşe başında, ardıma dönüp baktığımda
Geride bıraktığım hayalini görüp,adını anılar koydum
Saatler gece yarısı üç, sokaklar ıssız, ölüm pusuda
Sen uykudasın,şehir uykuda,ben yine uykusuz
Bir adım sonra ,ya pusudayım ,ya da anılarımda
Ha namludan çıkan bir kahpe kurşunla,
Ha bir kahpenin kurşun bakışıyla ölmüşüm
Sonunda ölüm varsa güzelim,bırak ta,
Kurşun ile değil,anılarımla öleyim...