İslam, insana özgür bir irade tanıyan ve insanları zorlamadan, onları hakikate çağıran bir din olarak tanımlanır. Bakara Suresi 256. ayette açıkça ifade edildiği üzere, Dinde zorlama yoktur. Şüphesiz, doğruluk sapıklıktan apaçık ayrılmıştır. Bu ifade, İslamın dayatma ve baskıyla değil, akıl ve kalp yoluyla benimsenmesi gerektiğini ortaya koyar. Ancak modern zamanlarda, bu yaklaşımın yerini genellikle geleneksel din anlayışının dogmatik ve zorlayıcı tutumu almıştır. Bu durum, birçok insanın zihninde sorular ve kafa karışıklıkları yaratmıştır. Bugünün insanı, bilimsel ve felsefi akımlarla şekillenmiş bir zihin yapısına sahiptir. Özellikle materyalist felsefe, insanların hakikate ulaşmasını engelleyen bir perde görevi görmektedir. Bu nedenle, İslamı anlatmaya bilimsel ve mantıksal bir temelden başlamak gereklidir. Modern insanın aklındaki soruları yanıtlamadan, onları Kurânın sunduğu hakikate davet etmek mümkün değildir. Ancak bu noktada, bilimsel delillerin İslamı desteklemesinden ziyade, Kurânın akla hitap eden yapısını göstermek daha etkili olacaktır.
Kurândaki İslam, net, yalın ve hakikati merkeze alan bir yaşam tarzıdır. Ancak geleneksel din anlayışı, çoğu zaman Kurânın mesajını gölgede bırakan yanlış yorumlar ve kültürel etkilerle şekillenmiştir. Örneğin:
Recm Meselesi: Kurânda recm cezası bulunmaz, ancak geleneksel kaynaklar bu uygulamayı İslama mal etmiştir.
Başörtüsü Zorunluluğu: Kadınların örtünmesi konusu, Kurândaki bağlamından çıkarılarak bir zorunluluk haline getirilmiştir.
Kadın-Erkek Eşitliği: Geleneksel anlayış, kadınların haklarını kısıtlayarak onları ikinci sınıf bireyler haline getirmiştir. Oysa Kurân, kadın ve erkeği eşit haklarla donatmıştır.
Türbe ve Şeyh İnancı: Kurân, Allahtan başkasına dua etmeyi ve aracı kabul etmeyi şirk olarak tanımlar. Ancak türbe ziyaretleri ve şeyhlere bağlanma, geleneksel din anlayışında yaygın uygulamalardır.
Bu yanlış inanış ve uygulamalar, insanları gerçek İslamdan uzaklaştırmakta ve onları Kurânın sunduğu berrak hakikatten mahrum bırakmaktadır.
Kurân, insanları şirkten arınmaya çağırır. Şirk, Allaha eş koşmak ve Onun yerine başka otoriteleri koymaktır. Geleneksel anlayışın sunduğu mezhepçilik, hadislerin mutlak doğrulukla kabul edilmesi ve kader inancının yanlış yorumlanması, bireyi şirke sürükleyen unsurlardır. İnsanların, Kurânın açık mesajını anlayarak ve bu mesajı hayatlarına uygulayarak şirke bulaşmaktan kaçınmaları gerekir.
Namaz, İslamın temel ibadetlerinden biridir ve cennete giden yolda bir mihenk taşıdır. Ancak namaz kılmak, tek başına bir kurtuluş garantisi değildir. Mâûn Suresi 4 ve 5. ayetlerde, İşte (şu) namaz kılanların vay haline, ki onlar, namazlarında yanılgıdadırlar, ifadesi, ibadetin samimiyetle ve doğru niyetle yapılması gerektiğini vurgular. İbadet, bir ritüel değil, bireyin Allah ile kurduğu derin bir bağın göstergesi olmalıdır.
Kurân, insanları akıl ve kalp yoluyla hakikate davet eder. İslam, yalnızca bir ibadetler bütünü değil, aynı zamanda insanlara yaşamın her alanında rehberlik eden bir inanç sistemidir. Geleneksel anlayışın yanlışlarını reddederek, Kurânın sunduğu saf ve net mesajı anlamak ve yaşamak gereklidir. Bu, hem bireyin hem de toplumun huzur ve kurtuluşu için zorunludur.
Kurân Müslümanlığı, bireyin zihinsel ve manevi özgürlüğüne kavuşmasını sağlayacak tek yoldur. İslamın gerçek yüzünü anlamak için, Kurânı bir rehber olarak görmek ve geleneksel önyargılardan arınmak gerekir. Bu yolda ilerleyenler için cennet kapıları, Allahın izniyle, ardına kadar açılacaktır.
YZ
