Geceye attığım zarlar boş geldi,
biri siyah bir karoydu, öteki yalnızlığı giymiş bir maça..
kızıl bir şarap taşırdı kadehinde bir gece de ölümsüzlüğe
içirerek etrafındakilere de karanlığı
taşınırdı her gece başka bir şehre
daha kısa yollar aramak üzere..
tınısı parlardı geceye
diğerlerini de kandırırdı böylece..
elindeki kızıl zehirle intikamını parlatır
yüzündeki hınzır gülümsemeyle gözleri döndürür
yanındaki kelimelerle sersemletip giderdi..
daha uzun yollar aramak üzere..
ama öteki taraftan,
zardan bir kalp taşırdı
bir hamlede devirebilir ve kılıcını çekip yırtabilirdin
bir hamlede çarpabilirdin ince zırhına
böylece incitebilirdin istersen
böylece yıkabilirdin o güçlü duran bedeni
ve her yere taşıdığı gözlerini..
içine attığı zarlar boş gelirdi
ve oyuncu kalbi tökezlerdi karanlıkta
yolunu göremediği için kaybederdi kartlarını
sanırdı ki bir çok yol var daha
bu lineal çizgide..
hayatın kaybedecek daha çok armonisi var
bitişebilen çok yüz var
sanırdı ki herkez aynı herkez ayrı
oysa hayat büyük bir kumardı
kaybedebilirdin
ama kazanabilirdin de şanlıysan yeteri kadar..
tekmeleyip düşürebilir
tökezleyip çakılabilirdin
ama inançlıysan yeteri kadar gidebilirdin sonuna kadar
güçlüysen ve yamuk darbelere karşı kalkanın parlak ve sertse
kalabilir ve oyuna devam diyebilirdin
oysa bazılarında..
hayata atılan zarlar boş geldi
eş şimdi düş oldu, düşlerse hayata eş
savruldu zarlar hayatın içine doğru
ne çıkarsa kabuldu artık
şaşırdı herkez gördüklerine ve kavrayıp zardan kalplerini daldılar uykuya
o sırada komaya girdi yalnızlık
yalnızlık ilk kez komadayken dağıtıldı hayatın kartları
açmak yasaktı kartları oyun bitmeden çünkü tehlikeliydi sonları önceden bilmek
zarlar düşlere eş gelmeliydi çünkü hayat oyunu da kuralına göre oynanmalıydı
kimse istemezdi kaybetmeyi
kim isterdi ki yenilmeyi
markiz gözlerle bir sonraki güne sızmayı..
oysa bi taraftan..
sinek valesi erken çekildi oyundan
maça kızı inkar etti asıldığı asları ve asıl düzenbazlıkları
asil bi hamleyle suçu içi şarap dolu kupaya attı
düzenbaz bi gecede saçılmak istedi gerçekler ortaya
araya girdi mecburen asılsız aslar ve asil gerçekler
dona kaldı yüzler
ve kaçtı oradan ambiyansa yenik düşmek istemeyen sözler..
kustu gece..
kustu geçmiş bir gece de
zamana yenik düştü bir gece de yüzler asılarak..
gözler asıldı perdeye..
yoktu kimsecikler
yoktu gelecekler ve hiç gidemeyecekler..
ancak maskeli bir baloda gizlenilebilecek yüzler
ve ancak gecenin bir dilsizliğinde konuşabilcek
sözcükler kalacaktı ardından gecenin
ten rengi gibi gerçek
güçsüz olmayı kabullenemeyecek kadar yalan..
karanlığın çekiciliğini inkar edemeyen,
ama aynı zamanda hiçbir gerçeğe tutunamayan sözcükler..
oysa şimdi..
yılan gibi süzülüyor hayat zamanın içinde
saatler kevaşe bir şekilde akıyor da akıyor yanıbaşımızdan
sokuyor akrepler her tarafımızdan, zehirliyor zaman
hayatın iskambil kartları hileli çıkıyor çünkü bütün valeler gülümsüyor
papazlar infaz ediyor ve bütün kızlar sahte çıkıyor sonunda..
kumarbaz bir güne açılıyor gözler, işeyaramıyor artık sözler..
Oysa..
düşlere atılan hayatlar vardı başka bir tarafta da
düşlere saklanan hayatlar, sadece orda huzur bulan hayatlar
düşseven hayatlar, düşüş içinde süren hayatlar mıydı acaba?
yoksa sadece şizofrenik bir durum muydu düşeyaşamlar?
giderken kalanlardan bir kısım bu
sorular ve hiç bitmemeye niyetli sorunlar
bu yüzden kör ve topal ayrıldı kimi oyundan..
kocaman bir yalana
kocaman bir kumara gözü açık düşenler, yaşamaya yüz tutarken yaşadı sandı..
elindeki acınası kartlarla beraber geberemedi gitti!
Kan revan içinde kaldı, ama kalamadı..
Kalbi delik olanlarsa ilk önce solungaçlarını devreye sokarak tutunmaya çalıştı
Yüzdü, bağırdı, can çekişerek can verdi
Ama asil kaldı, ama kaldı!
Hayat kumarı işte orda kaybetti!
