Korona Günlüğüm

Sonumuz meçhul

yazı resimYZ

Bu günler elbet aşılacak
Kim bilir ne zaman
Belki yarın
Belki çok uzaklarda
Ama Güneş açtı mı
Yine de içimize neşe doğar
Bırakalım bugün kar temizlesin tüm pislikleri
Elbet Güneş doğar
Bugün elini tutamasam da
Korona günlerinde aşk
Yüreğimde, kalbimdesin, bilesin
Severim yaratılanı yaradandan ötürü
Kimin cezasıdır, bu yaşadıklarımız bilmem
Kimin bedduasıdır, insanoğlu üzerinde tutan
Küçüçük kedileri, köpekleri sığdıramadık koca dünyaya
Sığdıramadık küçüçük kuşları
Bırakmadık özgürce uçsun
Katlettik 28 can gitti diye, binleri belki daha çoğunu
Paylaşmadık artan ekmeğimizi, attık gitti çöpe
Komşun açsa tok yatma diyen hadisi umursamadık
Yatlarda, katlarda yaşadık ömrü
Doğum günü kutlaması Paris'teydik
Balayına Roma'ya gittik
Şimdi burnumuzu çıkaramıyoruz
Açlıktan ölen çocukları görmedik
Görünmez oldular görmek istemeyen gözlerde
Daha çok daha çok diyen aç gözlerimizde
Göğü deleceğimizi sandık
Yükseldik, yükseldik
Yağmur yağdı, yine de bizim için
Toprağın çekmesine bile izin vermedik, beton örttük
Tüm şehirlerin üstüne
Üretmedik, toprak tüm bonkörlüğünü sunarken
Duymadık yaşlılarımızın öğütlerini
Bir pirinç tanedi için minare yıkılır sözlerini
Bir yıl ömrü olmayan küçücük hayvanları kısırlaştırdık
Üremek sadece bizim hakkımızdı
Kolay yaşamak adına tüm kaynakları kirlettik
Habire çöp ürettik, sevgi yerine, hoşgörü yerine
Soluduğumuz hava kirli
Omuz omuza çarpışarak geçtiğimiz sokaklar boş
Gaza bastığımız yollar boşalıyor
Uğruna kanlar dökülen benzin ucuzluyor
Hava temizlenmeye başladı
Venedikteki kanallar ışıltılı
Çin'in üzerindeki pus kalkmış
Anlarmı ki insanoğlu
Kimin bedduasıdır tutan insanoğlu üstünde

Leyla Ünal (19 Mart 2020)

Başa Dön