sende git sessizce
kaçarak uzaklaş bıraktığın yıkıntıların arkasından
tozu, toprağı, acıyı yutan ben varım ardında
git hadi ardına bile bakmadan
yıkıntıların altında kim var anlamadan
ne duruyorsun gitsene...
basarak yıkıntıların üzerine çekinmeden, acımadan
irkilme duyduğun o sesle
onunda üzerine bas nefretle
kalmasın içinde aşka dair bir şüphe
kalbimin sesi o bağıran sessizce...
belki bir mezar taşında can bulur
belkide tükenmekte olan bir bedende...
