Okyanus dört tarafım
Gözümü kapattığımda yüzüme vuran güneş
Hafifliyorum, düşüncesi bile fevkalade, eskiye dönüyorum.
O zamanlar kadar saf her şey
Beynim çırılçıplak
Ne olcak? Ne oldu? Ne oluyor? Yok
Kimse yok. Ağaç yok. Alışılmış yok. Sorgulama yok
Ben aslında yokum.
İki yoklukta var olamayan varlık gibi yokum.
Salınıyorum önce öne sonra arkaya
Gözümü açıyorum
Gök kırmızı su kaynıyor. Ellerim kanıyor
Ben yanıyorum nefes alamıyor, tıkanıyorum
Bir kez daha içine çekiyor, hızla bilinmeyene gitmek istemesemde...
Kaç (Amay) Iş
Hayat her an pek çok uyarımla yüklü onların hepsini algılamak imkan dahili dışında, algılansalar bile yanlış algılanma durumu hayli kuvvetli.