Geçmiş
Çocukluk düşlerim
Kırmızı koltukta oturan porselen bebeğimin gözyaşı
Kanlı
Kefeniyle ruhum
Ayda oturan soytarının beyaz yüzündeki gülüş gibi
Mutsuz
Leyla geleceğim
Doğru parçası başı yokluk sonu yokluk varlığın olduğu
Ada
Aslında hayalim
Olmayan, ütopik, bana ait bir mekanın vücut bulduğu
Sözcük
Benim tek umudum
Beklemek, beynimde yarattığım muhteşem Kerem imgelemi
Yalnız
Tek başına aşksız
Dönüyor dünya, felek bu anda gerçek olmayan ahlar gibi
Sahte
Maskeli yüzler
Dört bir yanımda içlerinden hangisini seçersem seçeyim
Hüsran
Alıştığım dostum
Desemde yalnızlığın özdeşiyim ben görünürden çok farklı.
Çağrışım
2- 6- 19