Dün gece düşümde gördüm seni
Rüya bu işte;
Senden hamile kalmıştım
Öyle ya;
Yıllarca sevişip, koklaşmıştık
Her günümüzü aylarla demleyip
Yıllarımıza “haşır neşir” katmıştık
Aşkımızı meşk ile içip;
Vuslatı burnumuzun ucuna bırakıp
Özlemi de her an peşine salmıştık
Gümüşten tel tel duvaklarını
İlmek atmışken dolunay sinesine
Tutkularımız gecenin koyaklarında
Sevda dizelerimiz, seven kalplerin
En güzide dakikalarında okundu
Kaçınılmazdı artık senden hamilelik.
Dondu zaman
Dondu buseler
Yüreğe dokundu hicran
Pusuda gizlenen ayrılık, çaldı kapımızı
Ve veda zamanı geldiğinde
Bir tatsızlık
Bir sessizlik
Bir acı çığlık
Dudaklarımızın kıvrımında uçuklamıştı
Kırgınlık kirpiklerin uçlarında saklı
1999 senesinin;
Artçı sarsıntıları bizi uykuda yakalamıştı
Özlem İda’nın ardında kuluçkaya yattı
Ayrılık sonunda yüreğimin kapısına dayandı
Milyonların arasından geldi de bize çatmıştı
Hasretim ise;
Vuslatına tam “on ikiden” nişan aldı
Doğacak bebemize bir “ad” buldum bile
Adını şimdiden “İstanbul” koydum
Emine Pişiren/Edremit-Akçay/18.11.2008
]
