Elime sağlık diyerek
takdire şayanları iliştiriyorum yakama
Çünkü demenin getirdiği merak güdüsüyle
iki noktayı üst üste tutturmaya çalışıyorum
nasıl bir şeyse artık bu
neyse gerekli açıklamayı cümlenin sonunda bulabilirsiniz
gözyaşlarımı saklandıkları yerden çıkaracak bir hüznü
kimse bu kadar güzel pişiremezdi
doğru malzemenin ,doğru insanla bir araya
gelmesinden oluşan muhteşem yalnızlık bu
yoruldum ulan diyorum
kollarımı kaldıracak halim yok
bu yüzden uyduramıyorum ayaklarımı hayatın ritmine
nede bu şiiri bir ölçüye
yinede selamlıyorum halkımı
kimsenin hatırı kalmasın diye...
Vücut hatlarım sanat için soyunmama elverişli olmadığından
Baba sözü dinleyip ticarete soyunuyorum
birikmiş acılarımla
tezgahların altını üstüne getirip
ihalelerde en yüksek fiyat oluyorum
herkes için el olup
sokaklarda tanınmamak adına
rengarenk boyalar satın alıp
yüzüme maskeler çiziyorum
Üzülmüyorum bu halime
Sadece içimden bom boş geçen gemilerin
Alabora oluşu bozuyor moralimi
En yakın hastane nereyse oraya götürün
Kan kaybeden hallerimi
kim bilir bir gün gitmelere dolanırsa ayaklarım
biliyorum arkamdan bir sürü dedikoduyu ekecekler bahçeme
belki mutlu olduğuma dair rivayetler dolaşır şehrin harabelerinde
hatta bir arkeologun basına yansıyan
aşka dair kalıntılarımın bulunduğu demecinde
yine huzurlarınızda olurum
perdeler benim için dikilip sahnelere bağışlanacak
iyi olacak dünya biliyorum
