Müptela ayiniyle gelir
Pirini soyunan derviş
Ve bir kâhin
Kendi kehanetini bulur sende
Düşer Babil’in melekleri
Büyülü bir çarmıh dikilir Alâ-yı illiyîne kadar
Taşlanır Habil olan
Ve suçlanır Meryem
Köle de sensin, sultan’da
Ha Hazar’dan gelmişim sana
Ha Diyar-ı Rûmdan
Her şehir
Ruhunun kıblesine dönmüş
Hemzeye geldiğinde elif
Seni müjdeler peygamber
Ali’nin cengi gibi mağrur
Durur mihrabına Fatih
Ülfetini dualar melekler
Ve sunar miladını Sinan
Hac yolunda bir padişahın
Hüdayi’si midir insan
Ah! İstanbul
İclâl bir muamma hasretin
Hilkatimi ararım ruhsarında
Ama gözlerini hiç görmedim
AHMET SERDAR OĞUZ /
