/gece benden büyük yine
yine büyük mutluluktan hatıra /
unutmam ben seni
o günü ne de üstündeki elbiseyi
şeftali mevsimi
gecenin öcü yüzüne sinmiş komşu öfkesi
ve sonrasında
tek tek hayatımıza ufaladığımız seneler
ellerimiz öyle boştu ki
hangi kediyi verseler severdik
titreyen bir sokak köpeği
ne ki
dokunmanın güzelliğini aldı
korkularla çinilenmiş tabaklar
yıkarken dikkat
biz de az değildik
dediğime bakma pek azdık
ufacık çaresiz ve çocuk
yıldızlara saygısız çok bilmişlerden
dünyayı dinledik
-sinmiştik inkâr etmeyelim
bildiğin gibi büyütmedim gözlerimi
yaşa yaşa yaşa
derdi kocamanlar su verince
-ziyade olsun
yaşa
-oldu!
hiç işlemediğim günahların ağırlığından
öylesine yoruldum ki
günah oluveresim geldi bir sabah
-oldum!
dedimse üzülmeyesin
boşa gittiyse de uçurtma şenlikleri
aşkı ziyan etmedim
bugünü tutamazken elinden
düşkünü olmuş herkes
sonsuz bir mutluluğun
camiden kiliseden havradan
böyle geçtim
basıp gittim de kendimden
tek adım atamadım insan incitmeye
-ki bütün incilerimi dökmüştü şu seccadedeki adam
var mıydı içinden geldiği gibi yaşamak?
o masal o yalan o güvercin evi
yapayalnız tamir ettim pencerelerini
uçmayı dans etmeyi gülmeyi
gamzelerini
bir de anneannemi çok özledim
hiç böyle demezdim belki
bir kerecik kucağına büzülseydim
.........................
susunca kendime
yanına geleceğim
kadeh dolusu mavi için
karadeniz'i bitirme!
Esra Güzelipek
