kadifesi çöker üzerine bu izbe kentin,
acı bir rutubet kokusu sarar benliğini sonra.
yağmurlu bir sabah kuşanırsın giderken
gözlerinde geceden kalma çiğleri zamanın…
bu deniz durulamaz derdim,
deniz hiç durulmadı…
ya sen duruldun mu giderken…
bilemezsin;
gidişinle gök delindi
kocaman bir yağmur patladı,
içi acıdı koca kentin,
sonrası, çamur kokusu
içimi acıtan çekerken ciğerlerime.
anlayamazsın,
gidişin kocaman dertti kimsesiz çocuklara.
bütün kent uykuya daldı da
uyanmadı gidişinle bir daha…
