vakitsiz hüzünler biriktiriyorum ceplerime,
çocukluk heyecanımla,
muzır düşüncelere dalıyorum dere taşlıklarında.
annem süt koyuyor bardağıma
pazar günlerinin vazgeçilmezi,
kahvesi bol olsun diyorum...
ayağımın altında Adacami
çofadayım gene.
nayla iki adım ötemde kalıyor...
sonra iç çekiyorum Rize’ye doğru,
İzmir aklımın ucunda bile değil.
çocuğum ve çocukluğumla baş başayım.
nedensiz
ilk öpüşüm geliyor aklıma Ayteni,
ay ten kırmızı;
bense utanmaz çocuk
