Doğum gününde, hediye paketinden o büyük fotoğraf albümü çıktığında inanmamıştı sonuna kadar doldurabileceğine.
On dokuz yaşındaydı. Üç ay önce evlenmişti. Ne zorla ne de isteyerek Nasıl olduğunu anlamadan...
Bir baktı evlenivermişti.
Evlendirilmişti.
Sonra doğum günü gelmiş ve Ona o güne kadar ilk kez kocası bir doğum günü hediyesi almıştı.
Akşam eve elinde hediye paketiyle girdiğinde anlamamıştı.
Paketi uzattı karısına. Doğum günün kutlu olsun. Eğildi, öptü yanağından.
Mutlu olmaktan çok şaşkındı kadın. Ne yapılırdı hediye alınca.
Açsana. dedi adam.
Yavaşça açtı paketi. İçinde bir fotoğraf albümü, ilk sayfasında ikisi yan yana Sarılmamışlardı. Bir bankta yanyana oturmuşlar denize bakıyorlardı. Adamın elinde çay vardı.
Beğenmedin mi yoksa? dedi adam.
Beğendimbeğendim tabi Ama bu kadar çok resim çektiremeyiz ki
Olur mu hiç çektiremeyiz Öyle bir anda değil ki Yavaş yavaş doldurucağız bunu
Kocaman bir fotoğraf albümünü yavaş yavaş doldurmak seni seviyorumun, yanındayımın, bir ömür birlikte olacağızın binlerce söyleminden biriydi. İçinden geldiği gibi öylece söylemişti adam. Tasvirsiz, tanımsız,edebiyatsız En sade şekilde
Gülümsedi kadın. Sevildiğini böylesine ilk kez hissetti belki de.
Tertemiz bir huzur yayıldı evin içine. Birlikte yemek yediler dün akşam olduğu gibi ertesi akşam olacağı gibi
Yavaş yavaş doldurdular fotoğraf albümünü.
Önceleri arasıra dışarda denk geldikçe çekildiler. Sonra kendi fotoğraf makineleri oldu.
Git gide çoğaldılar resimlerde.
Üç çocuk Biri oğlan ikisi kız Yavaş yavaş eklendiler karelere.
Büyüdüler yavaş yavaş
Büyüdükçe eksildiler karelerden. Evlenip gitti kızlar. Oğlan yurt dışında. Altı ayda bir geliyor iki haftalığına
Hayat işte.
İyi olsunlar da
Herşey bukadar yavaş ilerlerken ne çabuk yaşlanmışlardı fotoğraflara bakınca daha iyi anlıyolardı sanki. Ne çabuk kalabalıklaşmış ne çabuk yalnız kalmışlardı
Zaman ne zamandan beri bukadar yalancıydı?
O zamandan beri:
Bir gün
Uyanmadı kocası. Halbuki daha bitmemişti albümün sayfaları.
Artık bütün karelerde yalnızdı
]
YZ
