kurt açlığında
dişleri keskin mi keskin
önce kara çaldılar
sonra çamura buladılar
tutup boynundan boğdular güneşi
göründü karanlığın sivri ucu
Kafa gövde toplamından büyük maval okundu
Katakulli ile
korkusuz celladın laneti
vinçle indirdi ihaneti
asrın portresi, felçli beyinler
serdiler gecenin yatağını
fikri hasisler
serildiler
gökten zahmetsiz rahmet yağdı
su takılı kaldı ayrık otlarına
süt içmiş kediler yalandılar
keder düştü çiçeklerin gövdesine
yapraklar titredi
durup durup kanadı tarihin bilincindeki yara
bağrında paslı hançer
üstünde deprem
çatladı toprak acıyı çekti içine
Müsade Özdemir
