1.
Cumartesi beş çayları gibi
saatleri belirli iklimlere kurar ,
O zaman uyanır Eşref Bey
Güzün soluklarına vuruş düşer
ezgilenir tütünü
teklik attığı mekanda onun pesten borusu öter
Bir başına demlendiği ev köşk yavrusu olur da ,
türkülerini mırıldar o,
silinir etrafındaki yumağı
yalanır uyur
Eşref Bey'e bir haller geldi gelir
Şehrin oğlanıdır ansızın
kayıplarına yakamoz sığdırır da,...
Fötr şapkasına kelebek konmuş,
deli kovalar,
Eşref Bey dellenmelik ki...
Yüksek ökçeleriyle şarkı söyleyen kadın
Güzelin güzeli yini
Elinden gerdanı akar
saçları deli-dolanmada
Eşref Bey kayıp...
Ben derim ya
daha da görünmez
siyah...
Eşref Bey sakin oturur,
dumanı akar
tek nefesinden dünya okunur
yürümesi içine
deli-dolanmadadır yine
Özlemi selamlamaktadır erden ki...
giden saplantılarını okşar gözleri
Eşref Bey ağlar olmuş
Yüzünde gri sevda
beklenti yoktur
sarıldığı kent Eşref Bey'de
Ki tanrı olmuş dolaşmakta alemi...
Eşref Bey mecbur beklemede
Çemberi o çizmezmiş
Bazen başka tanrılar eşelermiş kumulu
Çember dar
Eşref Bey boğulur
İmdi zamanın kancasına asılı gece
ve tüm seyri şehrin
Bulantıda,.. akmaz
Belki kımıldar.
Eşref Bey geceyi günden okur
selam sürünür.
yükselen şehre,
kahvesine attığı şekeri kırar
yabani bir müziğin ezgisini
dumanında demler yine
Eşref Bey duramaz yerinde
İçine yağar tüm gecenin matemi
acısı , açmazı bir olur
Çağıldar
Hiç görünmez ,,,
siyah
Eşref Bey tik Eşref Bey tak
yağmur yağdırmak ister her gece
içine yağar tüm gecenin matemi
Acısı açmazı bir olur da...
Çağıldar
Eşref Bey görünmez
siyah...
soluk tutmayı öğrenir günün biri
geceyi, ışığı, soluğu içine katar
hapseder
Özgürlüktedir son nefesi
Dansı yerlerine koyar tükettiklerini
Eşref Bey sessiz
Soluğuna kırgın dinlemekte
geceyi okumayı öğrenir,
gündüzü bütünlemeyi
ve anlamlandırmayı yaratıyı.
yaratı da ... beyaz
En pardesüsünün eni
Kulaklarından büyücek
siyah
Eşref Bey gözlemde
geceyi ve gündüzün nimetini
alkışlarını tenine kazır
gelinciklerini dalga dalga ezgisine katar
aynasının tozunu alır
ardına dikilir
bakar... akmaz
uğraşsa da akamaz
koyu mutsuzlukta
siyah
Tebessümlerind dalga dalga açmaz
kendi oyunununa sırıtır yini
imlerinde gölge görmez
seyrinden ürker
maske düşürür sokağın orta yerine ,..
eğilir, alamaz
Eşref Bey doğru söyler dokuz köye
Yanağında oyunbaz yüz-seyrinden birkaç damla
avazı çıktığınca güler,..
Eşref Bey ilkten görünmekte aleme
alevden bir ışık yapışır o anın gözlerine
Eşref Bey gülmelerde
boyunbağladığı imgelere, yaratttığı anlamlı izlere
bağlanıp bağlanacağı tüm yaratı alemine
kollarını ardına kadar açıp bağırır
sen bu kadarsın ey anlamyükü evrenim
Eşref Bey' e üç elma düşer de
ne diyelim
mutlu son.
