ELVADA DÜŞLERİM
senden arda kalan,
soluk bir yüz sadece
neşesi kalmayan umutlar var artık
renki düşler siyah beyaza dönüşürken
aydınlık gelmiyor bana gündüzler
aynaya baktığımda,
ışığını kaybetmiş gözler karşılıyor beni
kederi yansıtıyor düşlerim
akşam yeryüzüne çöktüğünde
eskisi gibi parlamıyor yıldızlar
gözlerim onlara bakmaktan
keyif almıyorlar artık
tütsülerde bahar kokmuyor odamda
yıkılmış düşlerin külleri gibi görünüyor gözüme
yelkovanla akrep,
birbirlerinden nefret eder oldular
hiç beraber görmüyorum onları
hep biri kaçıyor biri kovalıyor
onları gördüğüm zamanlarda.
evet senden arda kalan
soluk bir yüz sadece
elvada düşlerim...
