Eller!!

Önce aynı kitabı okumamız dikkatimi çekti sonra, elleri. evet! Elleri.. buruşmuş, titreyen elleri..

yazı resim

ELLER

Ankarada, araba kullanmak eskisi gibi keyif vermiyor artık.Metro, en güzel kolaylık oldu.Bir yere yetişmem gerektiğinde, trafikte sinir katsayımın yükselişine neden olmamak ve en önemlisi de kitap okuyarak nasıl gittiğimi anlamamak için, ideal mekan olan metro ,tercih nedenim bu aralar...
Koltukların, birbirine bakan tarzda dizaynından şikayetçi olmama rağmen, yine de seviyorum.Bugün de metroyu kullandım ve hayat adına farklı bir yüzleşmenin içinde buldum kendimi. Nasıl mı?
Yan tarafımdaki koltuğa oturan, bir teyze sayesinde.Önce aynı kitabı okumamız dikkatimi çekti sonra,elleri. evet! Elleri.. buruşmuş, titreyen elleri.Son günlerde arkadaşlarımla ,savurganca yaptığım Artık yaşlandım benden geçti dediğim konuşmalarım aklıma geldi.Ruhuma bu içi geçmiş konuşmalarından nasibini vererek, kendi kendimi yaşlandırıyordum, yaptığım sadece buydu! Küçükken de büyük abla olma telaşlarım vardı yaşıtlarımla konuşunca çocuk gibi hissederdim kendimi, çocuk olduğumu unutarak:) Zamansız makyajlarımla anneciğimi çileden çıkarttığım anlarımda oldu.(zamanı gelince de yapmadığım makyajlarım yani)Bu bedeni zamanını hiç denk getiremediğim duygularla yordum.18 li yaşların, kavak yelleri benim mevsimime hiç uğramadı mesela.Üniversite birinci sınıfta ailemin isteği üzerine ,aslında eve çıkmak için arkadaş bulma talimi denilen , ilk yıl yurtta kalma antrenmanını da yanlış anladım.3 hafta yurt hudutlarının dışına çıkmama rekoruyla demirbaşlar listesinde yataklar, dolaplardan sonra ki yerimi almıştım.Zamanı hep kaçırdım:) Bugün ne oldu da böyle düşündüm değil mi? Oysa buruşmuş, titreyen eller çevremde hep var, ama diyorum ya zamanı kaçırıyorum işte:) Hülasa; İtiraf ediyorum! henüz çok gencim, çünkü 25 yaşındayım.iki çeyrek daha ilişirse bu yaşımın yanına ,o zaman yaşlandım demeyeceğim biliyorum..ruhum 20 lerde diyeceğim elbette. Hayat!!! Ne kadar yorsanda beni, zamanın keyfini çıkaracağım artık.Yapacağım öyle çok şey var ki.
Not: Teyzemin ellerinden öpüyorum, bir gün ben de yaşlanırsam ki yaşlanacağım:) ellerim titreyerek hala kitap okuyacağım. Buruşan çizgileri ise, torunlarımla sayıp keyifleneceğim.

Başa Dön