El Ve Da
ellerimle diktiğim
yüreğimle desenlediğim aşk giysisi
battal geldi bedenine
kimler duydu
kim okudu
pirinçten tabletlere kazıdığım düşlerimi
dönüşü olmayan bir yer olmalıydı mutlaka
herşeyden sakınmalıydım seni
hangi vasıta çekecekse bu yolu
hazırdım kaçırmaya gözlerini
biliyordum
aşkın büyüsü ürkütüyordu seni
bu büyüklüğü kaldırmıyordu yüreğin
yabanice sevmedim
düşleri okşar gibiydi aşkım
hani hep uzaktın ya
o uzaklık kadar yakındın bana
şimdi elvedayla bakıyorsun gözlerime
acizliğinle bitiriyorsun beni
köleleşiyorum
boynumdaki zincirler ağırlaşıyor
kendinde tüketiyorsun beni
ruhumu bir kaosa sürüklüyorum
sonunu yaşıyorum bir başlangıcın
yakamozu düşüyor kalbime bu aşkın
ayırdına varıyorum hakikatin
parlak bir ışıkla son bulacaksın içimde ey aşk
ardından sallanmaya hazır
sen kokan
kimsesiz mendili
kalbimin ellerine tutuşturuyorum
hüzünlü bir sona yapıştırıyorum sevdam seni
El Ve Da...
2007
