Dostum….

Dürüst yürekli, ve gerçekten adam gibi adam olan SERKAN NOGAY'a……….

yazı resim

Sevda bilmez bir yürek ve sevdasızlaşmış bir dünya içinde kalakalmış bir beden. Kaybolmuş umutların ve inançların ortasında nereden gelip nereye gittiğini bilmeyen ve yarının ne sunacağından habersiz yaşanan bir hayat. Yüreğine gömdüğü onca cesedin mezar bekçiliğini yapıyorum hala. Ve hala yağmur sonrası mis gibi kokan toprak ve hala yumuşacık. Sertleşmek bilmeyen bir yürek. İnsana dair ne varsa yaşamayı bilen insanca seven ve ne olursa olsun çıplaklıktan uzak o Anadolu motiflerinin güzelliğinde yaşanan sevdalara gebe kalmış bir yürek. Yok olmuşluğun içinde kalakalmışım. Enkaz altında kalmış yüreğim. Saçma salak yaşanan bir hayatın en saçma yerinde biten bir çiçek misali üzerime basan kirli postalların yükünü taşıyor bedenim.

Ne denli ezilsem de ne denli yok olmaya yüz tutsa da yaşadığım hayat ve ne denli savrulsa da beden o karanlığın içinden beni alan bir elin varlığını bilerek yaşıyorum bu lanet olası dediğim hayatı. Dost nedir dost kimdir ne işe yarar nerede karşına çıkar kimse bilmez ama bana bu mezarların sahipleri öğretti dostun ne demek olduğunu. Dost diyorum dost… Hani adam gibi adam… hani ölüyorum dersen ölümle seni değişmeyen adam öyle delice elinden tutup seni Azrail'in elinden bile alan. Kimi zaman suskunca sana bakınca o gözlerde anlatılan her değeri anlayan ve kimi zaman bir türküde sana her şeyi anlatan sana dik durmayı yok olmamayı öğreten. Tüm olumsuzluklara umutsuzluklara ve inançsızlıklara rağmen sana o inançları sana katan. Dost işte yok ötesi. Dost. Salla sevdayı salla umudu inancı dostun var mı? Anlıyor mu seni. Bağırıp çağırıyor mu sana lanet okuyor mu gülerek ölmezsin ve ölmezsin ne olursa olsun ölmezsin bir rakı kadehinde balık olur yaşarsında yine de ölmezsin. Dost işte adı üstünde dost. Yok dahası salla gerisini ölmezsin yaşarsın. Ağlarsın, çekilirsin kabuğuna lanet okursun dünyaya ama ölmezsin. Dostlar yaşatır insanı dostun varsa ölmezsin. Ve buluşur kadehler dertler dökülür boşalan şişeye sessizce ve sarılırsın bir dosta ağlayarak ya da sessizce ama yaşarsın inadına yaşaman gerektiğini öğretir o dost sana. İşte var bir dost ve iyiki de var işte yaşıyorum sessizce ve umutlarımı biriktirerek…..Yaşıyorum yine dostlarla bir kadeh rakının umuda çizdiği sessiz yola vurarak bedeni….

Dost …işte sonu yok ..dost.. bilmez olmayan değerini bilmez yaşamın anlamını….yaşamak var yarınlarda kadeh kadeh rakıları paylaşmak suskunca anlamak için birbirini…kısa ve öz dostça........

www.hamzaekiz.com

Başa Dön