Dört mevsim yaşanır aşk,
Önce bahardır yaşanan,
Güneşin tenine vurması gibi
Isıtır yavaşça ,
Ilık ılık rüzgar eser yüreğine,
Güneşi gören tomurcuklar gibi,
Açılırsın sevdiğine,
Sonra ,
Güneş bir başka ısıtır
Yüreğindeki coşku
İçindeki ateş yakar tenini
Ürkeklik arzuya döner ansızın,
Ellerin ellerine,
Gözlerin gözlerine değer,
Mehtaplı yaz gecelerinde ,
Doludizgin yaşanan anlar kovalar birbirini,
Umarsızca, hoyratça
Arkasından gelen mevsim yaprak dökümüdür çünkü,
Ilık rüzgarlar yerini ürperten yağmurlara bırakır
Gözden akan damlalarla karışır
Yaşanan hüzündür,
Coşan yürekler korkuya bırakır kendini
Bir telaş almıştır seven yürekleri
Kaçışlar, sessiz ve yalnız geceleri getirir
Sonra soğuk hava üşütür tenini de,
Yalnız gecelerde kopan fırtınalar ,
Şimşekler, korku salar seven yüreğine
Ansızın bir yıldırım düşer sevdana
Ardından yağan kar, son kalan ateşi de
Söndürür sessizce .
