O gün içimde bir çöl yağıyordu girdiğim yaşa,
Yaşaran gözlerime kum batıyordu,
Saatlerin ağlarında özlem golleri, basketleri,
Günlerin ringlerinde her nakavtı ilençleyen
Olmazsa olmam ben bir sevda-
Yenilgiyi bilmeyen hücrem kalmamış ile
İlle kansere konser veriyordu
ilim izim izmir
sordum diskotek misin ey acı,
coştuk discovery discovery
Sonra sevgili
dedi ki;
hayal kuracak gözüm yok, kör artık!...
kamburumu görmüyor musun?
Dedim ki;
Al bu gözlerim İLE bak bir de, al senin olsun…
En büyük kambur ayrılıktır, ölümden beter baş düşürür yerlere.
Dedi ki;
Avuçlarımı değemem artık bir fesleğene bile
Nasırlarımı görmüyor musun?
Dedim ki;
-İstemem ki zaten, değmesin eline fesleğen mesleğen ellerimden başka.
Ellerin değil yavrum!.., kalbin nasır tutmasın hiç bi acıdan.
Dedi ki;
Yürüyemem yollarda sek sek ile,
ayakkabı vurmuş aklımı sezmiyor musun?
Dedim ki;
-O zaman parklarda yürü koşarak yalınayak,
Çimlere basarak, bekçilere küfrederek
koştur dört nala bütün sezgilerim eyerin olsun.
Dedi ki;
Şiirini dinleyemem artık bir ıslık tutturana kadar,
dudaklarımda uçuk var, bakmıyor musun?
Dedim ki;
Dinleme şiir miir benden artık…
Benim en güzel şiirim sensin. Yazmayacağım bil, ıslığını duyacağım ana, güneşe bakan ıslığının şiirine kadar yazmayacağım…
ve dudaklarındaki uçuk şiirime virgüldür,
baktım inan sana, bakarım da gözüm kör; ezberimdesin…
Dedi ki;
Artık konuşamam ki ellerine dair,
parmak izim kaybolmuş, bulamaz mısın?
Dedim ki;
Ellerime söyledim, parmak izlerini bulup sana geri getirecekler bana dokunduğun yerlerimden…
Yemin olsun ben bu ellerimi kırarım parmak izlerinin patikalarında dolaşmazlarsa yine…
Ayaklarımı yakarım ayakkabın olmazsa sezgilerim,
Aklıma gömleğini giydirir nasıl delirilinir kitabı yazarım,
dudakların üflemezse bi ıslık,
ben de sana lâl olur,
o mendebur aşk şarkılarını alır alır,
notaların götüne sokarım!...
………………….
(kabus,
kabus bu
uyannnnnn!!!)
-Gerçek kabusun üstüne kuma mı getirmiş?
Hangi uykusun sen ömrüm?
