Gülmeyi bir saniyeliğine bıraksam eminim ağlardım hiç durmadan,,,bu tıpkı büyük bir hınçla küçük bir çocuğun salya sümük ağlamasına benzerdi, kendini kaybederek artık herşeyin sonuna yaklaştığını düşünerek son gözyaşlarını akıtmaya benzerdi,Bir bakın kendinize, kırılmaktan harap olmuş kalplerinize, belkide çok sevilmekten çok istenilmekten bıkmış kalplerinize, aynı döngüde yuvarlanıp gidiyoruz adeta tüm son aynı kapıya çıkıyor, ve bizler ibret almamakta ısrar ediyoruz, kayan hayallerimize bakın belkide o kadar çoktuki,akıttığınız göz yaşlarınızı göz önüne getirin,
belkide o kadar çoktuki, korkularımıza odaklanalım hadi, belkide o kadar incitici bir boyuttaydıki, yaşanmamışlıklara bir göz atın neler kaldı neler kaybettiniz belkide ardınızda, bulmayı umduğunuz düşleriniz sahi kaldımı yanınızda, üzerinden gelip geçtiğiniz yollara bir bakın, size verdiği duyguları anımsayın,acınızı,mutluluğunuzu belkide hayata olan şaşkınlığınıza bir göz gezdirin,tüm o yolları ardınızda bıraktınız şimdi, kimbilir belkide hala devam ediyordur, mutluluğunuz,hüznünüz,acınız aynı sürecte, tamam diyebiliyormusunuz sahi, vicdanınız rahatmı yaşadığınız yada yaşattığınız herşeyden için, Bir anlığınada olsa bıraktınızmı o kalpten hiç düşürmediğiniz kibrinizi, Sokakta başıboş evsiz bir hayvana en son ne zaman yardım ettiniz,onun yerine koyup kendinizi yaşamanın zorluğunu ne kadar düşlediniz, yanlışlıkla ezdiğiniz bir karınca için ne kadar göz yaşı döktünüz, acı içinde kıvrandığını gördünüzmü ve denedinizmi,onu hayata döndürmek çok zordu öyle değilmi, çocukların ellerinde oyuncak olmuş yavru bir kedi için ne kadar endişelendiniz kimsenin kılını kıpırdatmadığı o olaydan rahatsızlık duyup böylelikle çocukların elinden kaç yavru kedi kurtarmayı denediniz, ve bu hareketiniz doğrultusunda kaç kişi size uzaylı gözüyle baktı sahi hatırlarmısınız, Aşk diye bir şey var evet bunu köpeklerde çok daha net görebiliyorum, evdeki beslediğim oğlumun kısaca köpeğimin yanına her gece belirli bir saatte yüksek duvarları ve dikenli telleri aşarak büyük bir heyecanla gelen o zavallı sokak köpeğini hatırlıyorumda,bundan daha büyük ne var dünyada nasıl olurda sadece hayvan diye yok sayılır ve dışlanır bu durum, neden hislerine ortak olunmaz, ve neden onlar yokmuşlar gibi davranmayı seçeriz,,,
Yanılmıyordum,
öğrenemedik sevmeyi,
öğrenemedik merhamet etmeyi,
öğrenemedik kötülük etmemeyi,
öğrenemedik bir kereliğinede olsa taviz vermeyi,
öğrenemedik kibri ardımıza itelemeyi
öğrenemedik hoşgörüyü iyi niyeti
öğrenemedik menfaatsizliği
Ve edinemedik bizi biz yapan erdemleri...
Yazan-Edibe Toğaç... Yaşama Dair...
