Bir "ah" Çektim İçimden; Elif İnceliğinde Sana Dair...
Kızıllığında günün, ululuğunda ve kimsesizliğinde bir türbenin, hoyratlığında şehrin; usanmıştı, aldatılmıştı ve yüklenilmişti kamyona. İpi çekilmiş duygularıyla. Sığınışı Yaradan'aydı yine.
Bakışlarında cevaplayamadığı sorular, dudağında kırık tebessüm ve gamzelerini dolduran yaşlar isyandı; her seferinde bastırılan. Başka aldanmışlar da vardı, aldatılmışlar da. Hepsinin gözlerindeki korku aynı, kaçışları aynı: hep kovalamaca..
Bilirim rüyaları; nergis kokulu, gül dokunuşlu, sümbül edalı baharlardır ama bilmezler mi ki ciğerlerinde geçirdikleri kışın ayazı ve yüreklerinde sisi var hala..
Ağlamaklı karanlık Ankara
Hüzünle.....................................
