Yıllar ne çabuk geçiyor .
Nedir beni pes ettiren.
Nedir benim içimdeki devi küstüren.
Nerede ütopyalarım , nerede mutluluk hayallerim.
Oturan boğa ayağa kalkmak yerine sırt üstü uzanıyor derin uykuya.
Neden titrek ve korkak.
Nerede oturan boğanın haykırışı.
Nerede o aç kalma pahasına , yalnız bırakılma pahasına aşkının peşinden koşan adam.
Yıllarca savunduğu kalabalıkların yalnızlığına rağmen neden korkuyor duygularını yaşamaya çevre korkusuyla.
O değimliydi her şeyi var eden , her şeyi üreten ve bu hale sokan.
Kalabalıkların hayatına yön veren.
Ne olurdu yeniden başlayabilse hayata eski deneyimlerini de kullanarak .
Nedir bu ürkeklik.
Kendine gel ey adam…
İşte ; en sıkıntılı anlarında tanrıdan istediğin şey oldu. Aşkı hissedebiliyorsun.
İçini titretebiliyor , göğsünü sıkıştırabiliyor. O tatlı hisleri yeniden kaldıran biri var artık.
Bırak artık başkalarını düşünmeyi , sıra sana gelmedi mi daha.
Boş ver kalabalıkları…
Tamam hayatını Patch Adams gibi başkalarının mutluluğuna adapte etmiştin . Ama Patch de kendi aşkını bulmadı mı ?
Neden korkuyorsun. Kaybetmekten mi.? Neden alıştırmadın ki kendini kaybetmeye bir şeyleri bundan önce .
Hep mi başarılı olacaksın , hep mi doğruyu sen yapacaksın ? Ha bu arada doğru nedir ki? Sadece kalabalıkların koydukları aptalca kurallar mı ?
Boş versene sen yıllarca bu kalabalıkların kurallarını eleştirmedin mi? Şimdi ne değişti. Yani yalan mı söyledin şimdiye dek.? Yoksa inanmadan mı söyledin onları.?
Neden halen titreksin be adam. Nedir seni korkutan ?Söyle hadi. Susma !!!
] ]
